شيعى و سنّى شهادت امام حسين عليه السلام را به تواتر از پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله نقل كرده اند. احمد بن حنبل گويد كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
دخل عليَّ البيت ملك لم يدخل عليَّ قبلها فقال لي: إنّ ابنك هذا ـ يعني حسيناً ـ مقتول. وإنْ شئت أريتك من تربة الأرض الّتي يقتل بها;1
فرشته اى از فرشتگان بر من وارد شد كه تا كنون نزد من نيامده بود. او به من گفت: همانا فرزند تو ـ يعنى امام حسين عليه السلام ـ را مى كشند و اگر مى خواهى خاك محل شهادت او را به تو نشان دهم.
حافظ هيثمى به صحّت سند اين حديث تصريح مى كند.
طبرانى نيز با سندى معتبر از رسول خدا صلى اللّه عليه وآله نقل مى كند كه ايشان فرمودند:
أخبرني جبريل: أنّ الحسين يقتل بأرض العراق، وهذه تربتها;2
جبرئيل براى من خبر آورده كه حسين را در عراق مى كشند و اين هم تربت آن سرزمين است.
پس بنا به روايات متواترى كه از پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله نقل شده، آن حضرت، شهادت سيدالشهداء عليه السلام را به مردم يادآورى مى كردند، كه هر كس حسين عليه السلام را در اين وضعيّت يافت، بايد او را يارى كند.
انس بن حارث گويد كه از رسول خدا صلى اللّه عليه وآله شنيدم كه مى فرمود:
إنّ ابني هذا ـ يعني الحسين ـ يقتل بأرض يقال لها: كربلاء، فمن شهد ذلك منكم فلينصره;3
همانا فرزندم حسين عليه السلام را در سرزمينى به نام كربلا مى كشند، هر كدام از شما كه او را مشاهده كند، بايستى ياريش نمايد.
اين مطلب در كتاب خصائص الكبرى در بخش معجزات پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله نقل شده كه آن حضرت خبر از واقعه اى دادند كه بعدها به همان صورت واقع شد.
1 . مجمع الزوائد: 9 / 187.
2 . مجمع الكبير: 3 / 109 و 110، رقم 2821.
3 . تاريخ مدينة دمشق، شرح حال امام حسين عليه السلام: 349. تاريخ الكبير بخارى: 2 / 30، البداية والنهايه: 8 / 199، اُسد الغابه: 1 / 146، الاصابه: 1 / 68، الخصائص الكبرى: 2 / 125، كنز العمّال: 13 / 111 و مصادر ديگر.
