چنان كه پيش تر اشاره شد، شيعه اماميه هميشه مورد حمله و تهاجم بوده است و علماى ما در مسائل مختلف اعتقادى، فقهى و... مدافع حريم و مكتب تشيّع بوده اند. از مواردى كه همواره بهانه جويان به آن بهانه به مذهب ما تهاجم نموده اند، واقعه كربلا و عاشوراى سيّدالشهداء عليه السلام است.
از همان محرم سال 61 هجرى كه اين ماجرا پيش آمد، ائمّه اطهار سلام اللّه عليهم و شيعيان اهل بيت به پيروى از رهبران خود همواره اين روز بزرگ را زنده نگه داشته اند. البته بنيان گذار مراسم عزادارى سيّدالشهداء عليه السلام خود رسول اللّه صلى اللّه عليه وآله بوده اند كه احاديث شيعى و سنّى در اين مسئله بيش از حد تواتر است.1
از طرفى، دشمنان و مخالفان ما همواره سعى كرده اند كه اين روز فراموش شود و آثار و تبعات آن از بين برود. در واقع، به همان ميزان كه ائمّه عليهم السلام و ديگر افراد خاندان رسالت كوشش كرده اند تا اين روز باقى بماند و به بقاى آن اهتمام ورزيده اند، دشمنان به گونه هاى مختلف كوشيده اند تا آثار اين حادثه از ميان برود و اين روز فراموش شود.
بنابراين، روز عاشورا روز تعامل و تقابل دو جبهه شده است. جبهه اى كه مى خواهد اين روز باقى بماند و جبهه ديگرى كه هدفش از بين بردن اين روز مهم و تاريخى است.
بديهى است كه در تاريخ اسلام كمتر روزى است كه اين ويژگى را داشته باشد كه از آن جمله مى توان روز غدير را نمونه اى از همين روزها به شمار آورد كه از روز نخست حادثه غدير خم كسانى سعى كرده اند آن را انكار كنند و برخى در كم رنگ جلوه دادن و بى اهميت نمودن آن روز تلاش كرده اند و در مقابل، اهل ولايت تمام سعى و كوشش خود را به جهت احيا و زنده ماندن آن روز جاودانى به كار بسته اند.
اين ويژگى (انكار و اثبات) بر عظمت و حساسيت روزهاى غدير و عاشورا دلالت دارد.
به راستى آن روزى كه حادثه عاشورا واقع شد، نه معاويه، نه يزيد، نه بنواميّه و هيچ كس ديگر فكر نمى كرد كه اين حادثه و نتايج آن به ضرر بنواميّه و پيروانشان و به پيروزى مكتب اهل بيت عليهم السلام بينجامد.
از اين رو، اقامه عزادارى و برپايى مراسم عزاى سيّدالشهداء عليه السلام و اصحابشان وظيفه همه شيعيان است و ما مأمور هستيم كه احترام اين روز را نگه داريم و اين امر از واجبات ماست. هر كس در هر مقام و شأن و جايگاهى، آن اندازه كه مى تواند، بايد در اين راه و بنا بر وظيفه اش سعى و كوشش كند.
روشن است كه عزادارى، احكام و آدابى دارد كه مردم بايد از ديدگاه مراجع خود پيروى كنند و بايستى در محدوده شرع و جهات شرعى گام بردارند.
البته به لطف پروردگار و حضرت ولى عصر عجل اللّه تعالى فرجه الشريف، اين مراسم در كشور ما به خوبى برگزار مى شود. افزون بر اين، پيروان اديان ديگر نيز در اين برنامه باشكوه شركت مى كنند و بركات آن مجالس براى آنها نيز محسوس بوده است.
اين مراسم، برنامه مذهبى است و جلوگيرى از آن شايسته نيست; ولى در برخى از كشورهاى اسلامى همواره درباره عزادارى سيّد و سالار شهيدان عليه السلام سخنان و حركات فتنه انگيز صورت مى پذيرد كه به حوادثى تلخ و تأسّف بار مى انجامد.
1 . براى آگاهى بيشتر از روايات عامّه در اين زمينه، مى توانيد به كتاب سيرتنا وسنّتنا علاّمه امينى و مقدمه كتاب المجالس الفاخره علاّمه سيّد شرف الدين، مراجعه كنيد.
