برخى از علماى اهل سنّت اصل حديث را ذكر نمى كنند. در حالى كه خود حديث، در بردارنده شواهدى است كه بر نبوت پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله و برترى دين اسلام بر اديان ديگر حكايت دارد.
از جمله اين افراد مى توان به ابن هشام اشاره كرد1 كه ابن سيّد الناس نيز از وى تبعيت كرده است.2
اينك روايت ابن سيّد الناس را كه در واقع چكيده گفتار ابن هشام است پيرامون جريان مباهله مى آوريم:
«سپس رسول خدا صلى الله عليه وآله در ماه ربيع الآخر يا جمادى الاولى سال دهم هجرى، خالد بن وليد را نزد بنى حارث بن كعب در نجران فرستاد و به وى دستور داد سه بار آن ها را به اسلام دعوت كند و در صورت خوددارى با آن ها پيكار نمايد.
خالد، راهى نجران شد و چون به آن جا رسيد، از سواران خواست به مردم بگويند: اسلام بياوريد تا در امان بمانيد.
با اين اقدام، اهالى نجران اسلام را پذيرفتند و خالد آن ها را با تعاليم اسلام آشنا نمود و با ارسال پيامى كتبى، پيامبر صلى الله عليه وآله را از اين امر آگاه كرد.
در پاسخ نامه خالد، پيامبر خدا صلى الله عليه وآله از وى خواست به همراه هيئتى از آن ها برگردد. وى به همراه اين گروه بازگشت. يكى از اين افراد قيس بن حصين ذى الغصّه بود... آن حضرت قيس بن حصين را امير هيئت نجرانى كرد.
اين گروه در روزهاى پايانى ماه شوّال يا در ذى قعده به نجران بازگشتند و چهار ماه بعد از اين تاريخ بود كه رسول خدا صلى الله عليه وآله وفات يافت.
1 . السيرة النبويه : 2 / 952.
2 . عيون الاثر فى المغازى والسير: 2 / 244.
