بررسى راويان
ابوبكر بن خلاّد
جا دارد راويان اين حديث را بررسى نماييم.
ابوبكر بن خلاّد همان ابوبكر احمد بن يوسف بغدادى (متوفاى سال 359 هـ . ق) است كه خطيب بغدادى در كتاب تاريخ بغداد، هم چنين ذهبى در سير أعلام النبلاء و ديگران به شرح حال وى پرداخته اند.
خطيب بغدادى درباره ابوبكر بن خلاّد مى گويد:
او بهره اى از علم، نبرده بود، اما رواياتى كه او نقل مى كند، صحيح است.
ابونعيم اصفهانى مى گويد: او فردى ثقه بود.
هم چنين ابوالفتح ابن ابى فوارس او را ثقه و مورد اعتماد دانسته است.1
ذهبى نيز او را با عبارات «شيخ، انسان صدوق و راست گفتار، محدّث و مُسنِد2 عراق» توصيف كرده است.3
1 . تاريخ بغداد: 5 / 220 ـ 221.
2 . به كسى كه به نقل احاديث با ذكر سلسله سند مى پردازد، مُسنِد مى گويند.
3 . سير أعلام النبلاء: 16 / 69.
