عمر بن احمد نيز همان ابن شاهين (متوفاى سال 385 هـ . ق) است. خطيب بغدادى او را امين و ثقه لقب مى دهد.
ابن ماكولا نيز همين لقب ها را براى وى ذكر مى كند.
حمزه سهمى از دارقطنى نقل مى كند كه او را ثقه و مورد اعتماد مى داند.
ابوالوليد باجى و ازهرى نيز او را ثقه مى نامند.
ذهبى مى گويد: ابن شاهين، شيخ، صدوق، حافظ حديث، عالم، شيخ عراق و صاحب تفسير كبير، ابوحفص عمر بن احمد... .1
نام راوى ديگرى كه در سند اين روايت به چشم مى خورد احمد بن عبدالله بن احمد، كه همان ابن نيرى است. ما پيش از اين درباره وى سخن گفتيم. بقيه رجال اين روايت را نيز در ادامه بررسى خواهيم كرد.
1 . براى آگاهى از اين مطالب ر.ك: سير اعلام النبلاء: 16 / 431.
