حديث : 1
ابى رحمه الله قال حدثنى عبدالله بن جعفر عن محمد بن الحسين عن صفوان عن كليب الصيداوى عن ابى عبدالله عليه السلام قال مكتوب فى التوراه آن بيوتى فى الارض المساجد فطوبى لمن تطهر فى بيته ثم زارنى و حق على المزور آن يكرم الزائر.
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: در ((تورات )) نوشته است : خانه هاى من در زمين مساجد است . خوشا به حال كسى كه در خانه خود وضو بگيرد، آنگاه به ديدن من بيايد. و به عده ديدار شونده است كه ديدار كننده را گرامى بدارد.
حديث : 2
حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه عن محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن عيسى عن الحسين به خالد عن حماد بن سليمان عن عبدالله بن جعفر عن ابيه قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله قال الله تبارك و تعالى الا آن بيوتى فى الارض المساجد تضى لا هل السماء كما تضى النجوم لا هل الارض الا طوبى لمن كامت المساجد بيوته الا طوبى لعبد توضا فى بيته ثم زارنى فى بيتى الا آن على المزور كرامه الزائر الا بشر المشائين فى الظلمات الى المساجد بالنور الساطع يوم القيامه .
ترجمه :
2. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: خداى متعال فرموده است : توجه داشته باشيد كه خانه هاى من در زمين مساجد است و همانگونه كه ستارگان براى زمينيان نورافشانى مى كنند، مساجد نيز براى اهل آسمان نورافشانى مى كنند. توجه داشته باشيد! خوشا به حال كسى كه مساجد خانه هايش باشد. توجه داشته باشيد! خوشا به حال بنده اى كه در خانه خود وضو بگيرد، سپس در خانه من به ديدار من بيايد. توجه داشته باشيد! بر ديدار شونده است كه ديدار كننده را گرامى بدارد. توجه داشته باشيد! كساانى كه در تاريكيها به مساجد مى روندت در روز قيامت نور درخشنده اى خواهند داشت .
حديث : 3
ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن احمد به هشام عن محمد بن اسماعيل عن على به الحكم عن سيف بن عميره عن سعد بن طريف عن الاصبغ بن نباته قال قال اميرالمؤ منين عليه السلام آن الله عزوجل ليهم بعذاب اهل الارض جميعا لا يحاشى منهم احدا اذا عملوا بالمعاصى و اجتر حوا السيئات فاذا نظر الى الشيب ناقلى اقدامهم الى الصلاه و الولدآن يتعلمون القرآن رحمهم فاخر ذلك عنهم .
ترجمه :
3. اميرالمؤ منين عليه السلام فرمودند: هنگامى كه زمينيان مشغول گناه شده و كارهاى زشت انجام دهند، خداوند تصميم مى گيرد آنها را بدون استثنا عذاب كند ولى وقتى به سالخوردگان مى نگرد كه به سوى نماز قدم برداشته و بچه ها را مى بيند كه مشغول فراگيرى قرآن هستند: به آنها ترحم كرده و عذاب را تاخير مى اندازد.
