الذين نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ ثلاثة أصناف
54 حَدَّثَنَا أَبِي رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى الْعَطَّارُ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ قَالَ حَدَّثَنِي عَمْرُو بْنُ عُثْمَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ طَلْحَةَ الشَّامِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَلَمَّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ قَالَ كَانُوا ثَلَاثَةَ أَصْنَافٍ صِنْفٌ ائْتَمَرُوا وَ أَمَرُوا فَنَجَوْا وَ صِنْفٌ ائْتَمَرُوا وَ لَمْ يَأْمُرُوا فَمُسِخُوا ذَرّاً وَ صِنْفٌ لَمْ يَأْتَمِرُوا وَ لَمْ يَأْمُرُوا فَهَلَكُوا
54- امام باقر (ع) در شرح آيه فَلَمَّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ فرمود: سه طائفه بودند: طائفهاى خود فرمان بردند و بديگران نيز دستور دادند اينان نجات يافتند و طائفهاى خود فرمان بردند ولى بديگران دستور ندادند اينان بصورت وز (مرغ آبى) مسخ شدند و طائفهاى نه خود فرمان بردند و نه ديگران را دستور دادند اينان نابود شدند.
شرح-
با تامل در روايت و ترجمهاش معلوم مىشود كه امام (ع) در مقام شرح آيه مباركه حال سه دسته از مردم را بيان ميفرمايند كه دسته اول نجات يافتهاند و دو دسته ديگر در اثر از ياد بردن تذكرات الهى معذب شدهاند و بنا بر اين فراموشكنندگان دو طايفهاند نه سه طايفه چنانچه مصنف ره در عنوان باب فرموده است.
