خداى عز و جل دو ترس و دو آسودگى خواطر را به بنده‏اش يك جا ندهد

لا يجمع الله عز و جل على عبده خوفين و لا أمنين‏
127 أَخْبَرَنِي الْخَلِيلُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ أَخْبَرَنَا ابْنُ مُعَاذٍ قَالَ حَدَّثَنَا الْحُسَيْنُ الْمَرْوَزِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ قَالَ أَخْبَرَنَا ابْنُ عَوْنٍ عَنِ الْحَسَنِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَا أَجْمَعُ عَلَى عَبْدِي خَوْفَيْنِ وَ لَا أَجْمَعُ لَهُ أَمْنَيْنِ فَإِذَا أَمِنَنِي فِي الدُّنْيَا أَخَفْتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ إِذَا خَافَنِي فِي الدُّنْيَا آمَنْتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ
127- حسن گويد: رسول خدا (ص) فرمود: خداى تبارك و تعالى فرموده است: بعزت و جلالم قسم نه دو ترس را با هم به بنده‏ام خواهم داد و نه دو آرامش خواطر را، پس اگر در دنيا از من آسوده خاطر باشد به روز قيامت‏اش خواهم ترساند و اگر در دنيا از من بترسد بروز قيامت آسوده خواطرش خواهم داشت.