در تشخيص هويت منجى عالم در پايان تاريخ نزد صاحبان اديان ، اختلاف است . هر كسى بزرگى از دين خود را رهبر اين نهضت مى پندارد و او را احياگر دين خود مى داند اهمّ اسباب اختلاف عبارتند از:
1- نصوص و بشارت هاى آسمانى از آن جهت كه خبر غيبى است لذا هر كسى به جهت تعصب دينى كه دارد آن را به رهبر و بزرگ دينى خود حمل مى كند.
2- علماى اديان و دانشمندان مكاتب مختلف از آن جهت كه به هويت و شخصيت مهدى موعود آخرالزمان جاهلند ، لذا منجى را بر رهبران خود حمل نمودند.
براى حل مشكل و تحديد هويت منجى بشريت مراحلى را بايد طى نمود:
1- تمييز بشارات و نصوص خاصه اى كه در رابطه با منجى در كتاب هاى مقدس آسمانى اهل كتاب وارد شده است .
2- بررسى صفات و خصوصيات منجى در كتاب هاى مقدس بدون تاءثيرپذيرى از پيش فرض ها.
3- بررسى حقايق تاريخ و مقايسه آن با صفات و خصوصياتى كه در كتاب هاى مقدس درباره منجى آمده است ، تا مصداق واقعى و هويت شخصى منجى ، معين شود.
4- معرفى حضرت مهدى عليه السلام به ديگران تا قدرت تطبيق براى آنان نيز فراهم گردد.
لذا مشاهده مى كنيم كه گروهى از مسيحيان با بررسى صفات و خصوصيات مصلح و منجى جهانى در كتاب هاى مقدس خود و تطبيق آنها بر منجى ترسيم شده در اسلام ، به اسلام و تشيع گرويدند و مهدويت اسلامى را پذيرفتند ، اينك به برخى از آنها اشاره مى كنيم :
1- قاضى ساباطى مسيحى
او بعد از بررسى بشارت اشعياى نبى در شان مصلح جهانى و مناقشه در تفسير يهود و نصارا براى آن مى گويد:((در نتيجه مقصود از اين كلام همان مهدى موعود اسلامى است ؛ زيرا در آنجا درباره منجى مى گويد: او به مجرد شنيدن ، جزا نمى دهد. و اين با اجماع مسلمين سازگارى دارد كه مى گويند: اين صفت از خصوصيات مهدى موعود است)).
و نيز مى گويد:((عقيده اماميه در اينكه منجى ، فرزند حسن عسكرى است كه در سال 255 از مادرى به نام نرجس متولد شد و سپس غايب گشت و به اذن خداوند ظهور خواهد نمود ، به واقع نزديك تر است)). (135)
2- علامه محمد صادق فخرالاسلام
او كه شخصى مسيحى بوده و پس از تحقيقات فراوان مسلمان شيعى شده است در كتابى به نام((انيس الاسلام))كه در ردّ يهود و نصارا نوشته ، در آنجا تمام بشارت ها به ظهور منجى را بر حضرت مهدى موعود اسلامى منطبق كرده است .
3- علامه محمد رضا رضايى
او نيز كه شخصى يهودى بوده و اسلام را انتخاب گرده است در كتاب خود به نام((منقول رضايى))بشارات بر منجى را بر مهدى موعود منطبق كرده است .
135- البراهين الساباطية ، ص 207 و 208.
منبع :موعود شناسی وپاسخ به شبهات
نویسنده: علی اصغر رضوانی
انتشارات مسجد مقدس جمکران
