امام زمان عليه السلام در ذيل توقيعى كه به محمد بن عثمان عمرى رحمة الله عليه صادر شد فرمود:... و اما سبيل عمى جعفر و ولده فسبيل اخوة يوسف عليه السلام ...(510) ؛((اما راه عمويم جعفر و اولادش همانند راه برادران يوسف است ...)).
براى نكته تشبيه به وجوهى مى توان اشاره نمود:
1- حكم جعفر عموى امام زمان عليه السلام را همانند اولاد انبيا بايد به آباء و اجدادشان واگذار نمود و درباره آنها سخنى نگفت .
2- همان گونه كه برادران يوسف از عمل ناشايست خود توبه كردند او نيز چنين نموده است . و لذا برخى او را به جعفر تواب لقب داده اند.
3- فرزندان يعقوب گر چه گناه مرتكب شدند ولى خداوند متعال به جهت كرامت يعقوب از آنان عفو نمود. همچنين در مورد جعفر ، زيرا او فرزند امام ، برادر امام و عموى امام بود.
4- ممكن است كه تشبيه ، ناظر به اثبات خطا و گناه براى جعفر باشد ، همان گونه كه اولاد يعقوب مرتكب گناه شدند ، بدين معنا كه هرگز نمى توان ادعا كرد اولاد انبيا و اوصيا همانند خود آنها از گناه معصومند ، بلكه همان گونه كه فرزندان يعقوب مرتكب گناه شدند ، فرزند امام نيز ممكن است مرتكب گناه شود در حقيقت ، هدف امام از تمثيل رفع استبعاد از اين جهت است .
510- بحارالانوار ، ج 53 ، ص 180 ، ح 10.
منبع :موعود شناسی وپاسخ به شبهات
نویسنده: علی اصغر رضوانی
انتشارات مسجد مقدس جمکران
