در مورد جواز بلكه رجحان عريضه نويسى به امام زمان عليه السلام مى توان به ادله اى تمسك كرد:
1- عريضه نويسى از انواع توسلات و استغاثه هاى به امام عصر عليه السلام به شمار مى آيد ، توسلى كه اصل آن از مستحبات مسلم در مصادر دينى به حساب مى آيد.
2- عريضه نويسى از كارهاى مسلمى است كه عمل و سيره بزرگان بر آن بوده و آثار و بركات شگفت انگيزى از آن برده شده است . محدث نورى در كتاب((نجم الثاقب))قضاياى عجيبى را در اين رابطه نقل مى كند. (896)
3- كفعمى در((المصباح))و((البلد الامين))كيفيت و چگونگى عريضه نويسى را نقل كرده و اين خود دليل بر آن است كه عريضه نويسى را مشروعيت برخوردار است . (897)
مرحوم مجلسى نيز فرموده است :((هنگام انداختن عريضه چنين خيال كند كه نامه را به نايب خاص تسليم مى كند)). (898)
شيخ الطائفه ابو جعفر طوسى رحمة الله عليه در كتاب((مصباح المتهجد))مى گويد:((عريضه اى به سوى خداوند متعال مى نويسى و آن را مى پيچى ، سپس عرضه ديگرى به محضر والاى حضرت بقية الله اروحنا فداه مى نويسى ...))(899) ، آن گاه كيفيت نوشتن هر يك از عريضه ها را بيان مى دارد.
896- نجم الثاقب ، ص 421؛ جنة الماوى ، ص 248؛ دارالسلام ، ج 2 ، ص 264.
897- المصباح ، ص 531؛ البلد الامين ، ص 227.
898- بحارالانوار ، ج 94 ، ص 30.
899- بحارالانوار ، ج 94 ، ص 27.
منبع :کتاب موعود شناسی و پاسخ به شبهات
نویسنده :علی اصغر رضوانی
انتشارات مسجد مقدس جمکران
