مطابق نظريه((خفاى شخص))بايد ملتزم به عدم ازدواج شد؛ زيرا طبق اين نظريه او از همه افراد مخفى است و ازدواج احتياج به ارتباط با مردم دارد و اين به نوبه خود با حكمت و فلسفه غيبت سازگارى ندارد و مطابق نظريه((خفاى عنوان))مى توان ملتزم به ازدواج حضرت شد ، خصوصا آنكه مطابق با سنت اسلامى است . آنچه به نظر مى رسد ترجيح قول اول است ، به جهت :
1- روايات بسيار بر خفاى شخص . (997)
2- گر چه در روايت عمرى اشاره شده كه مردم حضرت را در موسم حج مى بينند ولى نمى شناسند ، (998) اما اين روايت از امام نقل نشده و نيز اختصاص به موسم حج دارد.
3- قرار است كه حضرت در غيبت تام به سر برد.
4- اگر ازدواج صورت گرفته بود بايد در يك مورد هم كه شده سفرا و وكلاى ناحيه مقدسه به آن اشاره مى كردند.
5- مسعودى از على بن ابى حمزه نقل كرده ما به امام رضا عليه السلام عرض كرديم : براى ما روايت شده كه امام از دنيا نمى رود تا نسل خود را ببيند؟ امام رضا عليه السلام به او فرمود:((آيا در خصوص اين حديث براى شما روايت نشده :الا القائم؛ به جز قائم .))(999)
997- كمال الدين ، ص 370؛ بحارالانوار ، ج 52 ، ص 151 و ج 51 ، ص 32.
998- كمال الدين ، ص 440.
999- اثبات الوصية ، ص 201.
منبع : کتاب موعود شناسی و پاسخ به شبهات
نویسنده : علی اصغر رضوانی
