خداوند متعال مى فرمايد:يا ايها الذين امنوا من يرتد منكم عن دينه فسوف ياتى الله بقوم يحبهم و يحبونه اذلة على المومنين اعزة على الكافرين يجاهدون فى سبيل الله و لا يخافون لومة لائم ذلك فضل الله يوتيه من يشاء والله واسع عليم(1137) ؛((اى كسانى كه ايمان آورده ايد هر كس از شما از آيين خود باز گردد [به خدا زيانى نمى رساند] ، خداوند جمعيتى را مى آورد كه آنها را دوست دارد و آنان [نيز] او را دوست دارند. در برابر مومنان متواضع و در برابر كافران سرسخت و نيرومند ، آنها در راه خدا جهاد مى كنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمى هراسند. اين فضل خداست كه به هر كس بخواهد [و شايسته ببيند] مى دهد و [فضل ] خدا وسيع است و خداوند داناست .))
آيه فوق اشاره به قانون استبدال دارد يعنى تبديل جامعه اى به جامعه اى ديگر به جهت آنكه جامعه قبل به وظايف خود عمل نكرده است . خليفه رسول خدا را طرد كرده و در جهاد كوتاهى نموده است و نيز در تطبيق دين خدا در جامعه سهل انگارى نموده است .
با مراجعه به روايات پى مى بريم كه اهل بيت عليهم السلام آيه را بر اصحاب امام زمان عليه السلام تاويل نموده اند ، از جمله سليمان بن هارون عجلى مى گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود:((همانا صاحب امر محفوظ است اگر تمام مردم از بين بروند خداوند متعال اصحاب او را گرد او جمع مى كند. آنها هستند كه خداوند در موردشان فرمود:يا ايها الذين آمنوا من يرتد منكم عن دينه ....))(1138)
1137- سوره مائده ، آيه 54.
1138- تفسير برهان ، ج 2 ، ص 473.
منبع : کتاب موعود شناسی و پاسخ به شبهات
نویسنده : علی اصغر رضوانی
