مفضل بن عمر مى گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود:((اگر قائم ما قيام كند از دروغ گويان شيعه شروع كرده آنها را به قتل خواهد رساند.))(1198)
در توجيه اين حديث مى گوييم :
اولا:
بعد از چشم پوشى از ضعف سند حديث مى دانيم كه كلمه((شيعه))فرقه اماميه ، اسماعيليه ، زيديه و ديگر فرقه هاى شيعى را شامل مى شود همان گونه كه بر كسى كه خود رابه تشيع نسبت داده ولى بعد از مدتى از خط اهل بيت منحرف شده است اطلاق مى گردد. ابوالخطاب ، مغيرة بن سعيد ، احمد بن هلال عبرتايى ، ابن ابى العزاقر و ديگر منحرفين كه ادعاى تشيع داشتند در حالى كه اهل بيت عليهم السلام از آنها بيزار بودند از اين دسته اند. لذا كشّى خبر فوق را تحت عنوان((ما روى فى محمد بن ابى زينب))معروف به ابو الخطاب كه فرقه خطابيه به او نسبت داده مى شود نقل كرده است . او كسى بود كه احاديث زيادى از طرف امام در مورد لعن و نفرين او صادر شد و از خداوند طلب نمود كه حرارت شمشير را به او بچشاند. (1199)
در نتيجه مقصود از كذابين شيعه همين افراد و يا فرقه هاى ديگر شيعه غير از اماميه اند كه با نسبت هاى ناروا و دروغ ، گروهى را منحرف كرده اند و لذا امامان شيعه آنها را لعن كرده و حكم به كفر آنها نموده و از نها تبرى جسته اند. و هنگام ظهور نيز امام زمان عليه السلام در ابتدا آنها را نابود خواهد كرد.
ثانيا : از آن جهت كه حضرت مهدى عليه السلام مردم را دعوت به اسلام ناب محمدى كه در تشيع اصيل متبلور است دعوت مى كند بايد در مرتبه اول منحرفين از اين راه اصيل را از بين برده تا بتواند ديگران را به اين راه وارد كند. كسانى كه مقابله با آنها به مراتب سخت تر و دشوارتر از كفار و صاحبان اديان و ذاهب ديگر است .
در نتيجه : حديث فوق هرگز ربطى به راويان حديث اهل بيت عليهم السلام ندارد ، آنهايى كه علوم اهل بيت را اخذ كرده و با دقت تمام به دست آيندگان رساندند. آنان كسانى بودند كه از طريق امامان شيعه مورد مدح و ستايش قرار گرفتند كه مى توان در راس آنها از زراره ، محمد بن مسلم ، بريد عجلى ، ابوبصير نام برد.
1198- اختيار معركة الرجال ، ج 2 ، ص 589.
1199- اختيار معركة الرجال ، ج 2 ، ص 591.
منبع : کتاب موعود شناسی و پاسخ به شبهات
نویسنده : علی اصغر رضوانی
