با توجه به روايات موجود درباره مدت حكومت حضرت مهدى عليه السلام سه قول وجود دارد:
1- ترجيح روايات هفت سال در مدت حكومت حضرت
اين قول شواهد و مويداتى نيز دارد:
الف : چون از شهرت در عمل برخوردار است .
ب : اين روايات بنابر قول ابوالحسين آبرى مستفيض يا متواتر است . (1329)
ج : قيام و حكومت حضرت مهدى عليه السلام در مدت هفت سال فضيلتى براى آن حضرت است .
د: روايات هفت سال به رواياتى تقييد مى خورد كه هر سال از آن هفت سال را برابر ده سال مى داند كه مجموع آن هفتاد سال مى شود كه در نتيجه مدت معقولى براى برپايى حكومت عدل جهانى است .
و نيز ممكن است كه روايت فوق را حمل بر مبالغه در طولانى بودن مدت حكومت حضرت نمود زيرا عدد هفتاد به جهت مبالغه به كار مى رود.
2- حمل روايات به مرحله حيات و حكومت
احتمال دوم آن است كه روايات مختلف را بر دو مرحله حمل كنيم :
الف : مرحله حيات امام زمان عليه السلام بعد از ظهور؛ كه كمتر از ده سال است .
ب : مرحله حكومت عدل جهانى توحيدى كه بيش از ده سال به طول خواهد انجاميد. خصوصا آنكه با رجعت هر يك از امامان قبل از برپايى قيامت و بعد از ظهور حضرت حكومت عدل جهانى توحيدى ادامه خواهد يافت .
3- حمل بر مراحل شدت و ضعف
ممكن است اختلاف مدت در حكومت حضرت را به مراحل قوت و ضعف حمل نمود .
سفارينى مى گويد:((بر فرض صحت تمام روايات مى توان همه را اين گونه حمل كرد كه حكومت حضرت از حيث ظهور و قوت متفاوت است ، مدت بيشتر را حمل بر تمام مدت حكومت از اول زمان بيعت تا آخر حكومت حمل مى كنيم . و مدت زمان كمتر را بر حداقل ظهور مدت حد وسط را نيز بر حد وسط ظهور و قوت حمل مى كنيم)). (1330)
خلاصه كلام سفارينى اين است كه ايشان مراحل حكومت حضرت را به سه بخش تقسيم مى كند:
الف : مرحله ظهور و قوت كه در آن زمان ، امور رتق و فتق مى شود. (حداقل).
ب : مرحله تثبيت و آرامش . (حد وسط).
ج : مرحله نهايى و نهايت حكومت حضرت . (حداكثر).
1329- صواعق المحرقه ، ص 162.
1330- لوائح الانوار ، ج 2 ، ص 79.
منبع : کتاب موعود شناسی و پاسخ به شبهات
نویسنده : علی اصغر رضوانی
