به گزارش فردا به نقل از روزنامه المدينه عربستان نوشت: طبق قوانين عربستان، در ازدواج روزهنگام، مرد و زن فقط ساعات کوتاهي از روز – معمولا ظهر- را در کنار هم هستند و در ديگر اوقات، هيچ گونه مسئوليتي نسبت به هم نخواهند داشت.
ازدواج روزهنگام، از جمله ازدواج‌هاي موقت در عربستان است که در آن مرد و زن با حکم شرعي به عقد هم در مي‌آيند. تفاوت اين ازدواج با ازدواج‌هاي موقت ديگر از قبيل: المسيار، المسفار، المصياف و الابتعاث؛ محدود بودن ملاقات زوجين به ساعات مشخصي از روز است.
يک خانم عربستاني به نام " رقيه العنزي" در اعتراض به اين ازدواج مي‌گويد: ازدواج روزهنگام بر يک عقد شرعي و قانوني مبتني است و زنان و مرداني که به اين ازدواج روي مي‌آورند، کار خلاف شرع و قانون اعمال نکرده‌اند ولي من از اين لحاظ به آن اعتراض مي‌کنم که مردان اين ازدواج را به عنوان ازدواج درجه دو مي‌شناسند و معمولا در اين گونه ازدواج‌ها رفتار مناسبي با زنان نمي‌شود.
در همين راستا روزنامه المدينه گفتگويي با دکتر " حسن محمود سفر " - استاد پژوهشهاي اسلامي و خانواده در دانشگاه عبدالعزيز- داشته؛ و نظر وي را در مورد ماهيت اين اين ازدواج جويا شده است.
محمود سفر با اشاره به منشاء غربي اين ازدواج آن را از لحاظ شرعي داراي اشکالات متعددي مي‌داند.
وي در مورد اصول شرعي اين ازدواج مي‌گويد: ازدواج روزهنگام، مشکلات متعددي را براي جامعه به همراه دارد، سرنوشت نامشخص اطفال حاصل از اين ازدواج يکي از مشکلاتي است که در آينده باعث فروپاشي جامعه خواهد شد.
وي در ادامه مي‌افزايد: مرداني که به ازدواج روزهنگام گرايش دارند معمولا کساني هستند که قبلا تشکيل خانواده داده‌اند و داراي زن و بچه هستند. اينگونه مردان براي فرار از مسئوليت به اينگونه ازدواج‌ها روي مي‌آورند.
دکتر محمود سفر همچنين در مورد مطابقت اين ازدواج با اصول شرع مقدس مي‌گويد: يکي از اهدافي که اسلام براي ازدواج در نظر گرفته؛ تشکيل خانواده و محافظت از حريم مقدس آن است ولي کساني که اين ازدواج را به عنوان ازدواجي شرعي در قانون عربستان ثبت کرده‌اند ظاهرا در شرع تبحر کافي نداشته اند.
