حکمت 123 نهج البلاغه- الگوهاى كامل انسانيت (اخلاقى)

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
وَ قَالَ [عليه السلام]
درود خدا بر او ، فرمود :
طُوبَى لِمَنْ ذَلَّ فِى نَفْسِهِ
خوشا به حال آن كس كه خود را كوچك مى شمارد ،
وَ طَابَ كَسْبُهُ
و كسب و كار او پاكيزه است ،
وَ صَلَحَتْ سَرِيرَتُهُ
و جانش پاك ،
وَ حَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ
و اخلاقش نيكوست ،
وَ أَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ
مازاد بر مصرف زندگى را در راه خدا بخشش مى كند ،

وَ أَمْسَكَ الْفَضْلَ مِنْ لِسَانِهِ
وزبان را از زياده گويى باز مى دارد
وَ عَزَلَ عَنِ النَّاسِ شَرَّهُ .
و آزار او به مردم نمى رسد
وَ وَسِعَتْهُ السُّنَّةُ وَ لَمْ يُنْسَبْ إلَى الْبِدْعَةِ .
و سنّت پيامبر (ص) او را كفايت كرده ، بدعتى در دين خدا نمى گذارد
قال الرضى أقول و من الناس من ينسب هذا الكلام إلى رسول الله ص و كذلك الذى قبله .
.( برخى حكمت 123 و 122 را از پيامبر (ص) نقل كرده اند.)