حکمت 194 نهج البلاغه- ضرورت پرهيز از خشم و انتقام (اخلاقى، اجتماعى)

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
وَ كَانَ [عليه السلام] يَقُولُ
و درود خدا بر او ، فرمود :
مَتَى أَشْفِى غَيْظِى إِذَا غَضِبْتُأَ
چون خشم گيرم ، كى آن را فرو نشانم ؟
حِينَ أَعْجِزُ عَنِ الِانْتِقَامِ فَيُقَالُ لِى لَوْ صَبَرْتَ
در آن زمان كه قدرت انتقام ندارم ، كه به من بگويند: " اگر صبر كنى بهتر است "
أَمْ حِينَ أَقْدِرُ عَلَيْهِ فَيُقَالُ لِى لَوْ عَفَوْتَ .
يا آنگاه كه قدرت انتقام دارم ؟ كه به من بگويند " اگر عفو كنى خوب است ".

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل:

 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن