حکمت 201 نهج البلاغه- امدادهاى الهى و حفظ انسان (اعتقادى، معنوى)

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
وَ قَالَ [عليه السلام]
و درود خدا بر او ، فرمود :
إِنَّ مَعَ كُلِّ إِنْسَانٍ مَلَكَيْنِ يَحْفَظَانِهِ
با هر انسان دو فرشته است كه او را حفظ مى كنند،
فَإِذَا جَاءَ الْقَدَرُ خَلَّيَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُ
و چون تقدير الهى فرا رسد، بین او و قدر را خالی می گذارند(خود را کنار می کشند)
وَ إِنَّ الْأَجَلَ جُنَّةٌ حَصِينَةٌ .
و مدت زندگانی برای انسان چون سپری وی را نگهبان است

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل:

 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن