بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
وَ قَالَ [عليه السلام]
و درود خدا بر او ، فرمود:
مَنْ يُعْطِ بِالْيَدِ الْقَصِيرَةِ يُعْطَ بِالْيَدِ الطَّوِيلَةِ .
آن كس كه با دست كوتاه ببخشد، از دستى بلند پاداش گيرد.
قال الرضى و معنى ذلك
مى گويم: (معنى سخن اين است كه
أن ما ينفقه المرء من ماله فى سبيل الخير و البر و إن كان يسيرا فإن الله تعالى يجعل الجزاء عليه عظيما كثيرا
آنچه انسان از اموال خود در راه خير و نيكى انفاق مى كند، هر چند كم باشد، خداوند پاداش او را بسيار مى دهد،
و اليدان هاهنا عبارة عن النعمتين
و منظور از "دو دست" در اينجا دو نعمت است
وَ قَالَ [عليه السلام]
و درود خدا بر او ، فرمود:
مَنْ يُعْطِ بِالْيَدِ الْقَصِيرَةِ يُعْطَ بِالْيَدِ الطَّوِيلَةِ .
آن كس كه با دست كوتاه ببخشد، از دستى بلند پاداش گيرد.
قال الرضى و معنى ذلك
مى گويم: (معنى سخن اين است كه
أن ما ينفقه المرء من ماله فى سبيل الخير و البر و إن كان يسيرا فإن الله تعالى يجعل الجزاء عليه عظيما كثيرا
آنچه انسان از اموال خود در راه خير و نيكى انفاق مى كند، هر چند كم باشد، خداوند پاداش او را بسيار مى دهد،
و اليدان هاهنا عبارة عن النعمتين
و منظور از "دو دست" در اينجا دو نعمت است
ففرق ع بين نعمة العبد و نعمة الرب تعالى ذكره بالقصيرة و الطويلة
كه امام [عليه السلام] بين نعمت پروردگار ، و نعمت از ناحيه انسان، را با كوتاهى و بلندى فرق گذاشته است
فجعل تلك قصيرة و هذه طويلة
كه نعمت و بخشش از ناحيه بنده را كوتاه ، و از ناحيه خداوند را بلند قرار داده است ،
لأن نعم الله أبدا تضعف على نعم المخلوق أضعافا كثيرة
بدان جهت كه نعمت خدا هميشگى و چند برابر نعمت مخلوق است،
إذ كانت نعم الله أصل النعم كلها
چرا كه نعمت خداوند اصل و اساس تمام نعمت ها است،
فكل نعمة إليها ترجع و منها تنزع .
بنابراين تمام نعمت ها به نعمت هاى خدا باز مى گردد، و از آن سرچشمه مى گيرد).
كه امام [عليه السلام] بين نعمت پروردگار ، و نعمت از ناحيه انسان، را با كوتاهى و بلندى فرق گذاشته است
فجعل تلك قصيرة و هذه طويلة
كه نعمت و بخشش از ناحيه بنده را كوتاه ، و از ناحيه خداوند را بلند قرار داده است ،
لأن نعم الله أبدا تضعف على نعم المخلوق أضعافا كثيرة
بدان جهت كه نعمت خدا هميشگى و چند برابر نعمت مخلوق است،
إذ كانت نعم الله أصل النعم كلها
چرا كه نعمت خداوند اصل و اساس تمام نعمت ها است،
فكل نعمة إليها ترجع و منها تنزع .
بنابراين تمام نعمت ها به نعمت هاى خدا باز مى گردد، و از آن سرچشمه مى گيرد).
