حکمت 235 نهج البلاغه -نشانة خردمندى(اخلاقى)

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
وَ قَالَ [عليه السلام]
و درود خدا بر او ، فرمود :
وَ قِيلَ لَهُ صِفْ لَنَا الْعَاقِلَ فَقَالَ ع
(به امام گفتند، عاقل را به ما بشناسان ، پاسخ داد:)
هُوَ الَّذِى يَضَعُ الشَّيْ‏ءَ مَوَاضِعَهُ
خردمند آن است كه هر چيزى را در جاى خود مى نهد.
فَقِيلَ فَصِفْ لَنَا الْجَاهِلَ
(گفتند پس جاهل را تعريف كن فرمود)

فَقَالَ قَدْ فَعَلْتُ .
با معرفى خردمند، جاهل را نيز شناساندم .
قال الرضى يعنى أن الجاهل هو الذى لا يضع الشي‏ء مواضعه فكأن ترك صفته صفة له إذ كان بخلاف وصف العاقل
(يعنى جاهل كسى كه هر چيزى را در جاى خود نمى گذارد ، بنابراين با ترك معرفى مجدد جاهل را شناساند).