1- ابو نعمان گويد: امام باقر (ع) مىفرمود: اى ابو نعمان. بر ما دروغى مبند
تا دين خود را به باد دهى، مبادا بخواهى كه سر باشى «در جلو قرار بگيرى» تا دم شوى «عقب بمانى» و ما را وسيله روزى خوردنت از مردم قرار نده كه فقير مىشوى، زيرا ترا آزاد نمىگذارند و حتما از تو پرسش مىكنند، اگر راست بگويى تصديقت مىكنيم، و اگر دروغ بگويى تكذيبت مىكنيم.
2- در حديثى مرفوع روايت شده كه در محضر امام صادق (ع) گفته شد كه بافنده از رحمت خدا دور است؟، حضرت فرمود: همانا اين آن بافندهاى است كه بر خدا و پيغمبرش دروغ ببافد.
3- امام صادق (ع) فرمود: دروغ بستن بر خدا و پيغمبر (ص) از گناهان كبيره است.
4- امام صادق (ع) در گفتگويى با مرد شامى فرمود: اى برادر شامى، سخن ما را گوش كن، و بر ما دروغ مبند، زيرا هر كه در مورد چيزى بر ما دروغ بندد، بر پيغمبر (ص) دروغ بسته، و هر كه بر پيغمبر (ص) دروغ ببندد، به خدا دروغ بسته و هر كه به خدا نسبت دروغ بدهد خداى عزّ و جل وى را عذاب مىكند.
5- امام صادق (ع) از اجدادش نقل مىكند: كه پيغمبر (ص) در وصيتش به على (ع) فرمود: اى على هر كه به من نسبت دروغ بدهد، حتما جايگاهش پر از آتش خواهد شد.
6- امام صادق (ع) فرمود: دروغ بستن بر خدا و پيغمبر خدا و اوصياى پيغمبر (ص) از گناهان كبيره است. سپس امام فرمود: كه پيغمبر (ص) فرموده است: هر كس چيزى را كه من نگفتهام به من نسبت دهد نشيمنگاهش پر از آتش خواهد شد.
