1- امام رضا (ع) از اجدادش نقل مىكند: كه پيغمبر (ص) فرموده است هر كه مسلمان باشد مكر و حيله نمىكند، از جبرئيل شنيدم كه مىگفت مكر و فريب سبب ورود در آتشند سپس فرمود: كسى كه مسلمانى را فريب دهد و به او خيانت ورزد از ما نيست. آنگاه فرمود: جبرئيل از طرف خدا بر من نازل شد و گفت: اى محمد بر تو باد به خوش خويى زيرا بدخويى خير دنيا و آخرت را از بين مىبرد، آگاه باشيد شبيهترين شما به من خوشخلقترين شماست.
2- علىّ (ع) فرمود: مكر و فريب سبب ورود در آتشند.
3- امام صادق (ع) از پدرانش نقل كرده است كه پيغمبر (ص) فرمود هر كه با مسلمانى مكر نمايد از ما نيست.
4- على (ع) فرمود: اگر مكر و نيرنگ سبب ورود در آتش نبودند من مكر انديشترين مردم بودم.
5- زاذان گويد: از على (ع) شنيدم كه مىفرمود: اگر اين فرمايش را از پيغمبر (ص) نشنيده بودم كه مىفرمود مكر، نيرنگ، خيانت، سبب ورود در آتشند، مكر من از تمام اعراب بيشتر بود.
6- عبد الرحمن بن ابى نجران گويد: از امام باقر (ع) در باره معناى آيه وَ لا تَتَمَنّوْا ما فَضّلَ اللّهُ بِهِ بَعْضَكُمْ عَلى بَعْضٍ پرسيدم، آرزو مبريد بر آنچه كه خداوند فزونى نهاد برخى از شما را بر بعضى ديگر، فرمود: هرگز كسى آرزوى تصاحب زن يا دختر شخص ديگر را نبايد داشته باشد، ولى آرزوى داشتن مانند آنها عيبى ندارد.
آداب معاشرت از ديدگاه معصومان عليهم السلام 186 141 - باب جواز دروغ در اصلاح بين مردم و عدم جواز راستگويى در فساد
