1- امام صادق (ع) فرمود: نيكى به ديگران، و خوشرويى محبت مىآورد و آدمى را به بهشت داخل مىكند بخل و ترشرويى انسان را از خدا دور وارد دوزخ مىنمايد.
2- امام باقر (ع) فرمود: شخصى نزد پيغمبر (ص) آمد و عرض كرد يا رسول الله مرا سفارشى فرماييد. از جمله سفارشات حضرت به آن شخص اين بود:
برادرت را با چهره باز ديدار و ملاقات كن.
3- يكى از ياران امام صادق (ع) نقل مىكند كه به آن حضرت عرض كردم:
ميزان و معيار خوش اخلاقى چيست؟ فرمود: اين كه فروتنى نشان دهى، خوش سخن باشى، و با برادرت با چهره باز برخورد كنى.
4- حسن بن حسين گويد: از امام صادق (ع) شنيدم كه مىفرمود:
پيغمبر (ص) خطاب به فرزندان عبد المطلب فرمود: اى فرزندان عبد المطلب، شما هرگز نمىتوانيد يا اموالتان در زندگى مردم گشايشى حاصل كنيد. پس با چهره باز و خوشرويى با آنها برخورد كنيد (حديث 5 مانند حديث 4 است).
5- امام صادق (ع) فرمود: سه چيز است كه اگر كسى براى خدا يكى از آنها را انجام دهد خداوند بهشت را بر او واجب گرداند:
1- انفاق در حال فقر و تنگدستى، 2- خوشرويى با همه مردم، 3- رعايت انصاف نسبت به ديگران.
6- موسى بن جعفر (ع) فرمود: كه پيغمبر (ص) فرموده است: خوشرويى كينه را از بين مىبرد.
7- امام جواد (ع) از پدرانش نقل مىكند: كه حضرت على (ع) فرمود: شما كه نمىتوانيد با مالتان به مردم كمك كنيد پس با چهره باز و ديدار خوش آنان را خشنود سازيد، زيرا از پيغمبر (ص) شنيدم كه مىفرمود: شما كه هرگز نمىتوانيد در زندگى مردم با اموالتان گشايشى حاصل كنيد، پس با اخلاقتان آنان را خوشنود سازيد.
