1- امام باقر (ع) از رسول خدا (ص) نقل فرموده است: كسى كه شب را سير بخوابد و همسايهاش گرسنه باشد به من ايمان نياورده است.
و نيز فرمود: اگر در منطقهاى يك نفر شبى را گرسنه بخوابد خدا در روز قيامت به اهل آن منطقه نظر نمىكند.
2- كاهلى [ يكى از اصحاب امام صادق (ع) ] گويد: از آن حضرت شنيدم كه مىفرمود: زمانى كه بنيامين از نزد يعقوب رفت، يعقوب ندا كرد خدايا به من رحم نمىكنى؟ بينايى مرا گرفتى، و دو فرزندم [ يوسف و بنيامين ] را بردى، خدا به يعقوب وحى كرد: اگر روح آن دو را گرفته بودم برايت زندهشان مىكرد تا به سوى تو بازگردند، امّا به ياد آور گوسفندى را كه كشتى و بريان نمودى و خوردى و همسايه تو روزهدار بود و از آن گوسفند هيچ به او ندادى.
3- در روايت ديگرى فرموده است: پس از آن هر روز صبح كسى از طرف حضرت يعقوب تا فاصله يك فرسخ از خانه آن حضرت ندا مىداد هر كس صبحانه يا نهار مىخواهد به خانه يعقوب بيايد، و چون شب مىشد اعلان مىكرد هر كه شام مىخواهد به نزد يعقوب بيايد.
