روشـنـتـريـن دلـيـل بر محبت و مودت صادقانه انسان نسبت به برادر مؤمن خود و اخلاص او در بـرادرى و دوسـتـى دعـا و طـلب خير و توفيق از خداوند براى اوست چه دعا رابطه خاص بنده با پروردگار و پيوند نهانى ميان خالق و مخلوق است كه جز خداوند كسى برآن آگاه نمى شود از آن رو جـز دوسـتان راستين و آنهايى كه در برادرى و دوستى صادقندو ظاهر و باطن و نهان و آشكار آنـهـا يـكـى است بدان اقدام نمى كنند, روشن است كه اگردوستش آگاه شود كه او برايش دعا مـى كـنـد وثـوق و اعـتمادش به او افزايش مى يابد ومحبتش چند برابر مى شود چه اين امر نشانه روشـنـى بر صدق دوستى و اخلاص اوست و دليل قاطعى بر آن است كه وى در ظاهر و باطن با او دوسـت و بـرادر است چنان كه اميرمؤمنان (ع ) فرموده است : دوست آن است كه در غياب صادق باشد. ((523)) دعـاى برادر مؤمن درباره برادرش مستجاب است زيرا دعاى او برانگيخته از دلى صادق و راستين است و در آنچه در خواست مى كند مخلص است و خداوند وعده كرده است دعاى صادقان را اجابت كند و آرزوى مخلصان را تحقق دهد و خداوند هرگز از وعده خود تخلف نمى كند, از اين رو پيامبر خـدا(ص ) فـرموده است : دعاى انسان درباره برادرمؤمنش به اجابت مى رسد در حالى كه ممكن است همان دعا درباره خودش به اجابت نرسد. ((524)) نيز: دعاى انسان درباره برادر مؤمنش در غياب او رد نمى شود. ((525)) هـنـگـامـى كـه دعا كننده براى برادر مؤمنش دعا مى كند رحمت و بركت الهى به قدرى كه مايه روشنى چشم اوست بر او نازل مى شود و خداوند كرم و توصل خود را شامل حالش مى سازد آنچه را بـراى بـرادر مـؤمـن خود خواسته است به او عطا مى كند, چنان كه پيامبرخدا(ص ) فرموده است : هنگامى كه انسان براى برادر مؤمنش در غياب او دعا مى كندفرشته مى گويد: و همانند آن براى توست ((526)) .
امام صادق (ع ) فرموده است : دعاى مسلمان براى برادر مؤمنش در غياب او روزى را به سوى دعا كـنـنـده جلب مى كند و بلا را از او بر مى گرداند و فرشتگان به او مى گويند: براى تو دو برابر آن است ((527)) .
نـيز: دعاى چهار كس رد نمى شود: دعاى پيشواى عادل براى رعيت خود, دعاى برادربراى برادر مـؤمنش در غياب او, فرشته اى كه موكل است مى گويد: و براى توست همانندآنچه براى برادرت دعا كرده اى و ديگر دعاى پدر درباره فرزندش , و نيز دعاى مظلوم وستمديده , خداوند مى فرمايد: به عزت و جلالم سوگند براى تو انتقام مى گيرم اگر چه مدتى بگذرد. ((528)) نـيـز: كـسـى كـه بـراى بـرادر مـؤمـنـش دعـا كـنـد خـداونـد بـلا را از او دور و روزى را بر او سرازيرمى كند. ((529))
منبع : کتاب دوست يابى
بنياد پژوهشهاى اسلامى
523- الحكم , 1/558, الغرر /25.
524- احياءعلوم الدين , 2/130.
525- وسائل الشيعه , 7/109, احياءعلوم الدين , 2/130.
526- ثواب الاعمال و عقاب الاعمال /184, وسائل الشيعه , 7/109.
527- اصول كافى , 2/507.
528- بحارالانوار, 74/47.
529- بحارالانوار, 71/222.
