((425- اسماعيل جعفى از امام باقر (عليه السلام ) روايت كند كه فرمود: هنگاميكه نوح (عليه السلام ) هسته درخت (نخل را مى كاشت درخت شده ، و چون نخله ها بلند شد و كاملا بلند شده و سر كشيد آنها را بريد و سپس شروع به تراشيدن آنها كرد، مردم به او گفتند: حال ديگر نجار شده ! سپس آنها را به هم پيوست و كشتى ساخت ، آن مردم باز بر او گشتند و شروع بخنده و مسخره كردند و گفتند: حالا ديگر كشتيبان شده آنهم روى زمين خشك ، تا اينكه از ساختن كشتى فراغت يافت . ))
عَنْهُ عَنْ أَبِيهِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ جَمِيعاً عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبَانٍ عَنْ إِسْمَاعِيلَ الْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ إِنَّ نُوحاً ع لَمَّا غَرَسَ النَّوَى مَرَّ عَلَيْهِ قَوْمُهُ فَجَعَلُوا يَضْحَكُونَ وَ يَسْخَرُونَ وَ يَقُولُونَ قَدْ قَعَدَ غَرَّاساً حَتَّى إِذَا طَالَ النَّخْلُ وَ كَانَ جَبَّاراً طُوَالًا قَطَعَهُ ثُمَّ نَحَتَهُ فَقَالُوا قَدْ قَعَدَ نَجَّاراً ثُمَّ أَلَّفَهُ فَجَعَلَهُ سَفِينَةً فَمَرُّوا عَلَيْهِ فَجَعَلُوا يَضْحَكُونَ وَ يَسْخَرُونَ وَ يَقُولُونَ قَدْ قَعَدَ مَلَّاحاً فِى فَلَاةٍ مِنَ الْأَرْضِ حَتَّى فَرَغَ مِنْهَا
