((298- حسين بن اعين برادر مالك بن اعين گويد: از امام صادق (عليه السلام ) پرسيدم : اينكه شخصى به شخص ديگر مى گويد: خدايت پاداش خير دهد، معناى خير چيست ؟ فرمود: خير نام نهرى است در بهشت كه سرچشمه اش كوثر است ، و كوثر از ساق عرش سرچشمه گيرد، و بر آن نهر منازل اوصياء و شيعيانشان بنا شده و بر دو طرف اين نهر دختركانى برآيند كه هرگاه يكى از آنها را از جاى برآرند ديگرى به جاى او بيرون آيد، و نامشان به نام آن نهر (خير) ناميده شده و همين است معناى گفتار خداى تعالى : (در آنها (يعنى در آن بهشتها) خيراتى هستند زيبا روى ) (سوره الرحمن آيه 70) و مقصود گوينده (از جزاك الله خيرا) همان منازلى است كه خداوند براى برگزيدگان و خوبان خلق خود آماده كرده است . ))
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ النَّوْفَلِيِّ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَعْيَنَ أَخُو مَالِكِ بْنِ أَعْيَنَ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ الرَّجُلِ لِلرَّجُلِ جَزَاكَ اللَّهُ خَيْراً مَا يَعْنِى بِهِ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ خَيْراً نَهَرٌ فِى الْجَنَّةِ مَخْرَجُهُ مِنَ الْكَوْثَرِ وَ الْكَوْثَرَ مَخْرَجُهُ مِنْ سَاقِ الْعَرْشِ عَلَيْهِ مَنَازِلُ الْأَوْصِيَاءِ وَ شِيعَتِهِمْ عَلَى حَافَتَيْ ذَلِكَ النَّهَرِ جَوَارِي نَابِتَاتٌ كُلَّمَا قُلِعَتْ وَاحِدَةٌ نَبَتَتْ أُخْرَى سُمِّيَ بِذَلِكَ النَّهَرُ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ تَعَالَى فِيهِنَّ خَيْراتٌ حِسانٌ فَإِذَا قَالَ الرَّجُلُ لِصَاحِبِهِ جَزَاكَ اللَّهُ خَيْراً فَإِنَّمَا يَعْنِى بِذَلِكَ تِلْكَ الْمَنَازِلَ الَّتِى قَدْ أَعَدَّهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِصَفْوَتِهِ وَ خِيَرَتِهِ مِنْ خَلْقِهِ
