((164- سليمان بن خالد گويد: امام صادق (عليه السلام ) به من فرمود: به عمويم زيد چه كرديد؟
عرض كردم : آنان (يعنى پاسبانان حكومت ) از جنازه اش پاسبانى مى كردند، و چون مردم كم شدند (و خلوت شد شب هنگام ) ما پيكرش را برگرفتيم و در حاشيه جوئى در كنار شط فرات به خاك سپرديم ، و چون صبح شد اسب سواران به جستجو پرداختند و او را بيافته و (بيرون آورده ) سوزاندند.
حضرت فرمود: چرا آهن بدو نبستيد و در شط فراتش نينداختيد؟ درود خدا بر او باد، و خدا كشنده اش را لعنت كند. ))
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ رَجُلٍ ذَكَرَهُ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ قَالَ قَالَ لِى أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع كَيْفَ صَنَعْتُمْ بِعَمِّى زَيْدٍ قُلْتُ إِنَّهُمْ كَانُوا يَحْرُسُونَهُ فَلَمَّا شَفَّ النَّاسُ أَخَذْنَا جُثَّتَهُ فَدَفَنَّاهُ فِى جُرُفٍ عَلَى شَاطِئِ الْفُرَاتِ فَلَمَّا أَصْبَحُوا جَالَتِ الْخَيْلُ يَطْلُبُونَهُ فَوَجَدُوهُ فَأَحْرَقُوهُ فَقَالَ أَ فَلَا أَوْقَرْتُمُوهُ حَدِيداً وَ أَلْقَيْتُمُوهُ فِى الْفُرَاتِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ
