((154- جابر از امام باقر (عليه السلام ) روايت كرده كه فرمود: اى جابر چون روز قيامت شود (و) خداى عزوجل اولين و آخرين را براى فصل خصومت گرد آورد رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) را بخوانند و اميرمؤ منان (عليه السلام ) را نير بخوانند، پس به رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) جامه اى سبز مى پوشانند كه در ميان مشرق و مغرب بدرخشد، و به على (عليه السلام ) نيز مانند آنرا بپوشانند، و جامه گلى ديگرى به رسول خدا بپوشانند كه مابين مشرق و مغرب از نور آن روشن شود و مانند آنرا به على (عليه السلام ) نيز بپوشانند و پس از آن آندو را بالا برند، آنگاه ما را بخوانند و حساب مردم را بدست ما دهند، و ما به خدا سوگند اهل بهشت را به بهشت بريم و اهل دوزخ را به دوزخ ، سپس پيمبران را بخوانند و آنها در پيش عرش خداى عزوجل به دو صف بايستند تا وقتى كه ما از حساب مردم فارغ شويم ، و چون بهشتيان به بهشت روند، و دوزخيان به دوزخ وارد شوند پروردگار عزت ، على (عليه السلام ) را بفرستد تا بهشتيان را هر يك در جايگاه مخصوص به خودش منزل دهد و همسر برايشان تزويج كند، و به خدا سوگند على (عليه السلام ) است كه در بهشت همسران را به تزويج اهل بهشت در آورد و اينكار بدست ديگرى جز او نيست ، و اين كرامتى است از جانب خداى عز ذكره و فضيلتى است كه خداوند آن حضرت را بدان فضيلت و برترى داده و بدانوسيله بر او منت نهاده است ، و او است به خدا سوگند كسى كه دوزخيان را بدوزخ برد، و او است آن كسى كه درهاى بهشت را پس از ورود بهشتيان بر آنها مى بندد، زيرا اختيار درهاى بهشت بدست او است ، و اختيار درهاى دوزخ نيز بدست او است . ))
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ يَا جَابِرُ إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ جَمَعَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ لِفَصْلِ الْخِطَابِ دُعِيَ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ دُعِيَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع فَيُكْسَى رَسُولُ اللَّهِ ص حُلَّةً خَضْرَاءَ تُضِى ءُ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ يُكْسَى عَلِيٌّ ع مِثْلَهَا وَ يُكْسَى رَسُولُ اللَّهِ ص حُلَّةً وَرْدِيَّةً يُضِى ءُ لَهَا مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ يُكْسَى عَلِيٌّ ع مِثْلَهَا ثُمَّ يَصْعَدَانِ عِنْدَهَا ثُمَّ يُدْعَى بِنَا فَيُدْفَعُ إِلَيْنَا حِسَابُ النَّاسِ فَنَحْنُ وَ اللَّهِ نُدْخِلُ أَهْلَ الْجَنَّةِ الْجَنَّةَ وَ أَهْلَ النَّارِ النَّارَ ثُمَّ يُدْعَى بِالنَّبِيِّينَ ع فَيُقَامُونَ صَفَّيْنِ عِنْدَ عَرْشِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّى نَفْرُغَ مِنْ حِسَابِ النَّاسِ فَإِذَا دَخَلَ أَهْلُ الْجَنَّةِ الْجَنَّةَ وَ أَهْلُ النَّارِ النَّارَ بَعَثَ رَبُّ الْعِزَّةِ عَلِيّاً ع فَأَنْزَلَهُمْ مَنَازِلَهُمْ مِنَ الْجَنَّةِ وَ زَوَّجَهُمْ فَعَلِيٌّ وَ اللَّهِ الَّذِي يُزَوِّجُ أَهْلَ الْجَنَّةِ فِى الْجَنَّةِ وَ مَا ذَاكَ إِلَى أَحَدٍ غَيْرِهِ كَرَامَةً مِنَ اللَّهِ عَزَّ ذِكْرُهُ وَ فَضْلًا فَضَّلَهُ اللَّهُ بِهِ وَ مَنَّ بِهِ عَلَيْهِ وَ هُوَ وَ اللَّهِ يُدْخِلُ أَهْلَ النَّارِ النَّارَ وَ هُوَ الَّذِى يُغْلِقُ عَلَى أَهْلِ الْجَنَّةِ إِذَا دَخَلُوا فِيهَا أَبْوَابَهَا لِأَنَّ أَبْوَابَ الْجَنَّةِ إِلَيْهِ وَ أَبْوَابَ النَّارِ إِلَيْهِ
