بَابُ اِجتِنابُ المَحارِم
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ كَثِيرٍ الرَّقِّيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِى قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ قَالَ مَنْ عـَلِمَ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَرَاهُ وَ يَسْمَعُ مَا يَقُولُهُ وَ يَفْعَلُهُ مِنْ خَيْرٍ أَوْ شَرٍّ فَيَحْجُزُهُ ذَلِكَ عَنِ الْقَبِيحِ مِنَ الْأَعْمَالِ فَذَلِكَ الَّذِى خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى
اصول كافى ج : 3 ص : 126 رواية :1
ترجمه روايت شريفه :
امام صادق (ع ) درباره قول خداى عزوجل (((و بـراى آنـكـه از مقام پروردگارش ترسد دو بهشت است ، 46 سوره 55))) فرمود: هر كـه بـداند خداى عزوجل او را ميبيند و هر چه ميگويد و ميكند از خيرو شر ميشنود (آگاهست ) و هـمـيـن دانـش او را از كارهاى زشت باز دارد، كسى است كه از مقام پروردگارش ترسيده و خود را از هوس باز داشته است .
عـَلِيُّ بـْنُ إِبـْرَاهـِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عُمَرَ الْيَمَانِيِّ عَنْ أَبِي جـَعـْفـَرٍ ع قـَالَ كُلُّ عَيْنٍ بَاكِيَةٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ غَيْرَ ثَلَاثٍ عَيْنٍ سَهِرَتْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ وَ عَيْنٍ فَاضَتْ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَ عَيْنٍ غُضَّتْ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ
اصول كافى ج : 3 ص : 126 رواية :2
ترجمه روايت شريفه :
امام باقر (ع ) فرمود: هر چشمى روز قيامت گريانست ، جز سه چشم : چشمى كه در راه خدا شـب را بـيـدار بـاشـد و چـشـمـى كه از ترس خدا گريان شود و چشمى كه از محرمات خدا بسته شود.
عـَلِيٌّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ فِيمَا نَاجَى اللَّهُ عـَزَّ وَ جـَلَّ بـِهِ مـُوسـَى ع يـَا مـُوسَى مَا تَقَرَّبَ إِلَيَّ الْمُتَقَرِّبُونَ بِمِثْلِ الْوَرَعِ عَنْ مَحَارِمِى فَإِنِّى أُبِيحُهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ لَا أُشْرِكُ مَعَهُمْ أَحَداً
اصول كافى ج : 3 ص : 127 رواية :3
ترجمه روايت شريفه :
امـام صادق (ع ) فرمود: در ضمن آنچه خداى عزوجل با موسى (ع ) مناجات فرمود، اين بود كـه : اى مـوسـى ! تـقـرب جويندگان بمن بچيزى مانند پرهيز از محرماتم تقرب نجسته انـد. هـمـانـا مـن اقـامـت در بـهـشتهاى جاودانه را بآنها اجازه دهم و ديگرى را با آنها شريك نسازم (يعنى بهشتهاى عدن مختص پرهيزكاران از محرماتست ).
عـَلِيُّ بـْنُ إِبـْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ عَنْ أَبـِي عـَبـْدِ اللَّهِ ع قـَالَ مـِنْ أَشـَدِّ مـَا فـَرَضَ اللَّهُ عَلَى خَلْقِهِ ذِكْرُ اللَّهِ كَثِيراً ثُمَّ قَالَ لَا أَعـْنـِى سـُبـْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ إِنْ كَانَ مِنْهُ وَ لَكِنْ ذِكْرَ اللَّهِ عِنْدَ مَا أَحَلَّ وَ حَرَّمَ فَإِنْ كَانَ طَاعَةً عَمِلَ بِهَا وَ إِنْ كَانَ مَعْصِيَةً تَرَكَهَا
اصول كافى ج : 3 ص : 127 رواية :4
ترجمه روايت شريفه :
امـام صادق (ع ) فرمود، سخت تر چيزيكه خدا بر خلقش واجب ساخته ، ذكر بسيار خداست ، مـقـصـود گفتن سبحان الله و الحمد الله و لا اله الا الله و الله اكبر نيست ، اگر چه اين هم از جـمـله ذكـر اسـت ، بـلكـه مـقـصـود يـاد آوردن خـداسـت در آنـچـه حلال و حرام فرموده كه اگر طاعت خداست عمل كند و اگر معصيت است ترك نمايد.
ابْنُ أَبِى عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَدِمْنا إِلى ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ إِنْ كَانَتْ أَعْمَالُهُمْ أَشَدَّ بَيَاضاً مِنَ الْقَبَاطِيِّ وَ لَكِنْ كَانُوا إِذَا عَرَضَ لَهُمُ الْحَرَامُ لَمْ يَدَعُوهُ
اصول كافى ج : 3 ص : 127 رواية :5
ترجمه روايت شريفه :
سـليـمـان بـن خـالد گـويـد: از امـام صـادق (ع ) ايـن قول خداى عزوجل را پرسيدم : (((و بكردارهائى كه انجام داده اند پردازيم و آنها را غبارى پـراكـنـده كـنـيـم ،23 سوره 25))) فرمود: هان بخدا سوگند كردارهاى ايشان سفيدتر از پارچه هاى نازك مصرى بود، ولى چون بحرامى بر ميخوردند، از آن دست بر نميداشتند.
شرح :
مـفـسـريـن قـرآن ذيـل آيـه شـريـفـه و شـارحـيـن اصـول كـافـى ذيل اين حديث مطالبى مفصل راجع به احباط و تكفير و عقايد فرق اسلامى در آن باره ذكر نموده اند، ولى خلاصه و عصاره آنها كه مناسب اين مختصر است ، اينستكه .
مـقصود از كردارهاى سفيدتر از آن پارچه ها، مانند مهمان نوازى وصله رحم و فريادرسى گـرفـتـار آنـست كه همه آنها اعمالى است محبوب ومطلوب شارع و بهمين جهت آنها را بسيار سـفـيد دانسته است و مقصود از غبار پراكنده ، ذرات ريز و كوچكى است كه در شعاع آفتاب از روزنـه اتـاق ديـده مـيـشـود و كـنـايـه از ايـنـسـتـكـه ايـن كـردار و اعـمـال پـسـنـديده و مطلوب بواسطه عدم پرهيز از حرام بى اثر و نتيجه ميگردد، و اجر و ثوابيرا كه خداى متعال در برابر اعمال وعده فرموده است ، بچنين شخصى عطا نميفرمايد.
عـَلِيٌّ عـَنْ أَبـِيـهِ عـَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ تَرَكَ مَعْصِيَةً لِلَّهِ مَخَافَةَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَرْضَاهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ
اصول كافى ج : 3 ص : 128 رواية :6
ترجمه روايت شريفه :
امام صادق (ع ) از قول رسولخدا (ص ) فرمايد: هر كه گناهى را بواسطه ترس از خداى تبارك و تعالى ترك كند، خدا او را در روز قيامت خوشنود گرداند.
