1- حَدَّثَنِي الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ لَيْسَ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِلَّا وَ هُمْ يَسْأَلُونَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَأْذَنَ لَهُمْ فِي زِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع فَفَوْجٌ يَنْزِلُ وَ فَوْجٌ يَعْرُجُ
حسين بن عبد اللّه بن محمّد بن عيسى، از پدرش، از حسن بن محبوب، از اسحاق بن عمّار، از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام وى مىگويد:
از آن حضرت شنيدم كه مىفرمودند:
هيچ فرشتهاى در آسمانها نيست مگر آنكه از خداوند عزّ و جلّ در خواست دارد كه حق تعالى به او اذن دهد كه قبر حضرت حسين عليه السّلام را زيارت كند لذا فوجى از آسمان به زير آمده و به زيارت حضرتش رفته و فوجى از زيارت برگشته و به آسمان عروج مىكنند.
2- وَ عَنْهُ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ مَا خَلَقَ اللَّهُ خَلْقاً أَكْثَرَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ وَ إِنَّهُ يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ كُلَّ مَسَاءٍ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ يَطُوفُونَ بِالْبَيْتِ الْحَرَامِ لَيْلَتَهُمْ حَتَّى إِذَا طَلَعَ الْفَجْرُ انْصَرَفُوا إِلَى قَبْرِ النَّبِيِّ ص فَيُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ ثُمَّ يَأْتُونَ قَبْرَ أَمِيرِ الْمُوءْمِنِينَ ع فَيُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ ثُمَّ يَأْتُونَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع فَيُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ ثُمَّ يَعْرُجُونَ إِلَى السَّمَاءِ قَبْلَ أَنْ تَطْلُعَ الشَّمْسُ ثُمَّ تَنْزِلُ مَلَائِكَةُ النَّهَارِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ فَيَطُوفُونَ بِالْبَيْتِ الْحَرَامِ نَهَارَهُمْ حَتَّى إِذَا غَرَبَتِ الشَّمْسُ انْصَرَفُوا إِلَى قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ ص فَيُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ ثُمَّ يَأْتُونَ قَبْرَ أَمِيرِ الْمُوءْمِنِينَ ع فَيُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ ثُمَّ يَأْتُونَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع فَيُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ ثُمَّ يَعْرُجُونَ إِلَى السَّمَاءِ قَبْلَ أَنْ تَغِيبَ الشَّمْسُ
حسن بن عبد اللّه بن محمّد بن عيسى، از پدرش، از حسن بن محبوب، از داود رقّى نقل كرده، وى گفت:
از حضرت ابو عبد اللّه عليه السّلام شنيدم كه مىفرمود:
خداوند متعال مخلوقى زيادتر از فرشتگان نيافريده، در هر شب هفتاد هزار فرشته از آسمان نازل شده و از اوّل شب تا طلوع صبح بيت اللّه الحرام را طواف مىكنند و پس از طلوع صبح به طرف قبر نبى اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم برگشته و به آنجا كه رسيدند به حضرتش سلام نموده و بعدا به نزد قبر امير الموءمنين عليه السّلام رفته و به آن جناب سلام كرده و پس از آن به نزد قبر حسين عليه السّلام آمده و بر آن وجود مبارك سلام داده و قبل از طلوع آفتاب به آسمان عروج مىكنند و پس از ايشان فرشتگان روز كه آنها نيز هفتاد هزار نفر هستند به زمين آمده ابتداء بيت اللّه الحرام را طواف كرده و طول روز به آن اشتغال دارند و پس از غروب آفتاب به طرف قبر رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم رفته و بر آن جناب سلام داده و پس از آن نزد قبر امير الموءمنين عليه السّلام مىآيند و بر آن حضرت سلام كرده و بعد به نزد قبر حسين عليه السّلام حاضر شده و بر آن جناب سلام داده و سپس پيش از غروب آفتاب به آسمان مىروند.
3- حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ وَ جَمَاعَةُ مَشَايِخِي عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي عُثْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَيْلِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَا بَيْنَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع إِلَى السَّمَاءِ مُخْتَلَفُ الْمَلَائِكَةِ
پدرم رحمة اللّه عليه و جماعتى از مشايخ و اساتيدم از سعد بن عبد اللّه، از حسين بن عبد اللّه، از حسن بن علىّ بن ابى عثمان از محمّد بن فضيل، از اسحاق بن عمار نقل كردهاند كه وى گفت:
امام صادق عليه السّلام فرمودند:
بين قبر امام حسين عليه السّلام تا آسمان ملائكه و فرشتگان در آمد و شد و نزول و صعود مىباشند.
4- حَدَّثَنِي الْقَاسِمُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْأَنْصَارِيِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ قَبْرُ الْحُسَيْنِ ع عِشْرُونَ ذِرَاعاً فِي عِشْرِينَ ذِرَاعاً مُكَسَّراً رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ مِنْهُ مِعْرَاجٌ إِلَى السَّمَاءِ فَلَيْسَ مِنْ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ وَ لَا نَبِيٍّ مُرْسَلٍ إِلَّا وَ هُوَ يَسْأَلُ اللَّهَ تَعَالَى أَنْ يَزُورَ الْحُسَيْنَ ع فَفَوْجٌ يَهْبِطُ وَ فَوْجٌ يَصْعَدُ
قاسم بن محمّد بن على بن ابراهيم از پدرش، از جدّش، از عبد اللّه بن حمّاد انصارى، از عبد اللّه بن سنان وى مىگويد:
از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مىفرمودند:
مساحت قبر حسين بن علىّ عليهما السّلام بيست ذراع در بيست ذراع مىباشد، اين محل باغى است از باغهاى بهشت، از آنجا عروج به آسمان صورت مىگيرد، و هيچ فرشته مقرّب و نبىّ مرسلى نيست مگر آنكه از حق تعالى درخواست مىكند كه به زيارت حسين عليه السّلام برود پس فوجى از آسمان به زمين فرود آمده و به زيارت آن حضرت رفته و فوجى پس از زيارت به آسمان مىروند.
5- وَ عَنْهُ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع جُعِلْتُ فِدَاكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ كُنْتُ فِي الْحِيرَةِ لَيْلَةَ عَرَفَةَ فَرَأَيْتُ نَحْواً مِنْ ثَلَاثَةِ أَلْفٍ أَوْ أَرْبَعَةِ أَلْفِ رَجُلٍ جَمِيلَةٍ وُجُوهُهُمْ طَيِّبَةٍ رِيحُهُمْ شَدِيدَةٍ بَيَاضُ ثِيَابِهِمْ يُصَلُّونَ اللَّيْلَ أَجْمَعَ فَلَقَدْ كُنْتُ أُرِيدُ أَنْ آتِيَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع وَ أُقَبِّلَهُ وَ أَدْعُوَ بِدَعَوَاتِي فَمَا كُنْتُ أَصِلُ إِلَيْهِ مِنْ كَثْرَةِ الْخَلْقِ فَلَمَّا طَلَعَ الْفَجْرُ سَجَدْتُ سَجْدَةً فَرَفَعْتُ رَأْسِي فَلَمْ أَرَ مِنْهُمْ أَحَداً فَقَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع أَ تَدْرِي مَنْ هَوءُلَاءِ قُلْتُ لَا جُعِلْتُ فِدَاكَ فَقَالَ أَخْبَرَنِي أَبِي عَنْ أَبِيهِ قَالَ مَرَّ بِالْحُسَيْنِ ع أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَكٍ وَ هُوَ يُقْتَلُ فَعَرَجُوا إِلَى السَّمَاءِ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهِمْ يَا مَعْشَرَ الْمَلَائِكَةِ مَرَرْتُمْ بِابْنِ حَبِيبِي وَ صَفِيِّي مُحَمَّدٍ ص وَ هُوَ يُقْتَلُ وَ يُضْطَهَدُ مَظْلُوماً فَلَمْ تَنْصُرُوهُ- فَانْزِلُوا إِلَى الْأَرْضِ إِلَى قَبْرِهِ فَابْكُوهُ شُعْثاً غُبْراً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ فَهُمْ عِنْدَهُ إِلَى أَنْ تَقُومَ الْقِيَامَةُ [السَّاعَةُ ]
و از قاسم بن محمّد بن على بن ابراهيم، از پدرش، از جدّش، از عبد اللّه بن حمّاد، از اسحاق بن عمّار نقل كرده كه وى گفت:
محضر مبارك حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام عرض كردم: اى پسر رسول خدا فدايت شوم شب عرفه در حيره بودم، قريب سه، چهار هزار مردانى ديدم كه صورتهايشان زيبا و بويشان خوش و لباسهاى بسيار سفيد به تن داشتند و طول شب در آنجا به نماز خواندن مشغول بودند، اراده كردم به نزديك قبر شريف رفته و آن را بوسيده و دعاهائى نزديك قبر بخوانم ولى از كثرت خلق و ازدحام جمعيّت نتوانستم خود را به قبر برسانم و وقتى صبح طلوع نمود به سجده رفته و وقتى سر از سجده برداشتم احدى از آن مردان را نديدم.
امام عليه السّلام به من فرمودند:
آيا دانستى آنها چه كسانى بودند؟
عرضه داشتم: فدايت شوم، خير.
امام عليه السّلام فرمودند: پدرم از پدرشان به من خبر دادند كه چهار هزار فرشته به حضرت امام حسين عليه السّلام مرور كردند در حالى كه آن حضرت شهيد شده بودند پس آن فرشتگان به آسمان عروج كردند و حقتعالى به ايشان وحى فرمود:
اى گروه فرشتگان به پسر حبيب و برگزيدهام حضرت محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مرور نموديد در حالى كه او كشته و مقهور و مظلوم بود پس چرا او را كمك نكرديد؟
پس به زمين فرود آئيد و ملازم قبرش بوده و با حالى ژوليده و گرفته تا روز قيامت بر او بگرييد، پس اين فرشتگان نزد قبر بوده تا قيامت به پا شود.
6- حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ تَعَالَى عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ قُتَيْبَةَ الْهَمْدَانِيِّ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع إِنِّي كُنْتُ بِالْحَائِرِ لَيْلَةَ عَرَفَةَ وَ كُنْتُ أُصَلِّي وَ ثَمَّ نَحْوٌ مِنْ خَمْسِينَ أَلْفاً مِنَ النَّاسِ جَمِيلَةٍ وُجُوهُهُمْ طَيِّبَةٍ رَوَائِحُهُمْ- وَ أَقْبَلُوا يُصَلُّونَ اللَّيْلَةَ [اللَّيْلَ ]أَجْمَعَ فَلَمَّا طَلَعَ الْفَجْرُ سَجَدْتُ ثُمَّ رَفَعْتُ رَأْسِي فَلَمْ أَرَ مِنْهُمْ أَحَداً- فَقَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّهُ مَرَّ بِالْحُسَيْنِ ع خَمْسُونَ أَلْفَ مَلَكٍ وَ هُوَ يُقْتَلُ فَعَرَجُوا إِلَى السَّمَاءِ فَأَوْحَى اللَّهُ تَعَالَى إِلَيْهِمْ مَرَرْتُمْ بِابْنِ حَبِيبِي وَ هُوَ يُقْتَلُ فَلَمْ تَنْصُرُوهُ فَاهْبِطُوا إِلَى الْأَرْضِ فَاسْكُنُوا عِنْدَ قَبْرِهِ شُعْثاً غُبْراً إِلَى يَوْمِ تَقُومُ السَّاعَة
پدرم رحمة اللّه عليه، از سعد بن عبد اللّه، از برخى اصحابش، از احمد بن قتيبه همدانى، از اسحاق بن عمّار نقل كرده كه وى گفت:
محضر مبارك حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام عرض كردم شب عرفه در حائر بوده و نماز مىخواندم و در آنجا قريب پنجاه هزار نفر از مردمى ديدم زيبا روى و خوشبو كه طول مدّت شب را در آنجا نماز مىخواندند و هنگامى كه صبح طلوع نمود به سجده رفتم و پس از برداشتن سر احدى از ايشان را نديدم.
امام عليه السّلام به من فرمودند:
پنجاه هزار فرشته به حسين عليه السّلام عبور كرده و در حالى كه آن حضرت كشته شده بودند پس به آسمان بالا رفتند و خداوند متعال به ايشان وحى فرستاد:
به پسر حبيبم مرور كرديد در حالى كه او كشته شده بود، پس چرا كمك و يارى او نكرديد؟ حال به زمين فرو رويد و نزد قبرش ساكن شويد و با هيئتى ژوليده و حالى غمگين باقى بمانيد تا قيامت بپا شود.
