1. قال الامام الصادق ـ عليه السّلام ـ : لا يُمَحِّضُ رجلٌ الايمانَ باللهِ حتّي يكونَ اللهُ احبُّ اليهِ من نفسِهِ و ابيهِ و امّهِ و ولدِهِ و اهلِهِ وَ مالِهِ و من الناسِ كُلُّهِمِ.
«بحارالانوار، ج 7، ص 25»
امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرمودند: ايمان انسان پاك و خالص نمي گردد مگر اينكه خداوند در نزد او محبوبتر و دوست داشتني تر از جان، مال، پدر، مادر، فرزند و خانواده اش و همه مردم باشد.
2. قال رسول الله ـ صلي الله عليه و آله ـ : قالَ الله: ما تَحبَّبَ اِلَيَّ عَبدي بشيٍ احبّ اِلَيَّ ممّا افترضتُه عليه و اِنّهُ ليتحبَّبُ اِليَّ بالنافلةِ... .
«المحاسن، ج 1، ص 454»
رسول اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمودند: خداوند مي فرمايد: هيچ بنده اي با چيزي بهتر از انجام واجبات به من اظهار دوستي و محبت نكرده است و همانا بنده با انجام نوافل اظهار محبت و دوستي به من مي نمايد تا آنجا كه محبوب من واقع مي شود، پس زماني كه من او را دوست بدارم گوش او مي شوم كه با آن مي شنود، چشم او مي شوم كه با آن مي بيند، زبان او مي شوم كه با آن سخن مي گويد، دست او مي شوم كه با آن مي گيرد و پاي او مي شوم كه با آن راه مي رود، اگر مرا بخواند اجابتش مي كنم و اگر چيزي از من بخواهد به او خواهم داد.
3. قال الامام الصادق ـ عليه السّلام ـ : و الله ما اَحَبَّ اللهَ مَنْ احبَّ الدّنيا و الي غيرَنا.
«فروع الكافي، ج 8، ص 129»
امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرمودند: به خدا سوگند، كسي كه دنيا را دوست بدارد (براي غير خدا) و ولايت غير ما اهل بيت را داشته باشد خدا را دوست ندارد.
4. قال الامام الصادق ـ عليه السّلام ـ : المُحِبُّ... تباهيَ الملائكةُ عندَ مناجاتةٍ و تَفْتخِرُ بِرُويَتِهِ و بِهِ يعمّرُ اللهُ تعالي بلادَهُ و بكَرامتِهِ يُكرِمُ عباده ...
«بحارالانوار، ج 15، ص 79»
امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرمودند: انسان محب و دوستدار خدا ... كسي است كه به هنگام مناجات با خدا فرشتگان به وجود او مباهات و به ديدارش افتخار مي كنند، خداوند به وسيله او شهرها را آباد مي كند و به جهت كرامت و بزرگواري او بندگان خود را كرامت مي بخشد، خواسته هاي بندگانش را به حق او عطا مي كند، به وسيله او بلا را از مردم دفع مي نمايد. اگر مردم مقام و منزلت محبين خدا را در پيشگاه او مي دانستند كه چيست، تنها به وسيله خاك قدم آنها به خدا تقرب مي جستند.
5. قال الامام الصادق ـ عليه السّلام ـ : و المحبّ اخلَصُ النّاسِ سرّاً لله، و اصدَقُهُم قولاً و افواهُم عهداً و ازاكاهُمْ عَمَلاً و اصفاهُم ذِكراً و اعبَدُهُم نفساً.
«بحارالانوار، ج 15، ص 79»
امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرمودند: انساني كه محب و دوستدار خداست، باطن او از همه مردم خالص تر است، از همگان راستگوتر، در وفاي به عهد از همه باوفاتر، عملش از همه پاك تر، ذكرش از همه صاف تر و روشن تر و وجودش از همه عابدتر مي باشد.
6. قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ : حبُّ اللهِ نارٌ لا يَمَرُّ علي شيٍ الا احْتَرَقُ و نور اللهِ لا يَطَّلِعُ علي شيٍ الاّ اضاءَ.
«بحارالانوار، ج 67، ص 23»
حضرت علي ـ عليه السّلام ـ فرمودند: دوستي و حب خدا آتشي است كه بر هر چه بگذرد آن را مي سوزاند و بر هيچ چيز نمي تابد مگر اينکه روشن و نورانيش مي نمايد.
7. قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ : اطيبُ شيٍ في الجنَّةِ و اَلَذّهُ حُبُّ اللهِ و الحبُّ في اللهِ و الحمدُ للهِ ربِّ العالمين.
«مستدرك الوسائل، ج 2، ص 366»
حضرت علي ـ عليه السّلام ـ فرمودند: نيكوترين و لذيذترين چيز در بهشت محبت و دوستي خداوند و دوستيِ در راه خدا و حمد و ستايش پروردگار جهانيان مي باشد.
8. قال الامام الصادق ـ عليه السّلام ـ : الحبُّ افضَلُ من الخوفِ.
«فروع الكافي، ج 8، ص 129»
امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرمودند: حب (خداوند) برتر از ترس از خداست.
9. قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ : ان كنتم تحبُّونَ اللهَ فاخرِجُوا من قلوبِكُم حبَّ الدّنيا.
«تصنيف غررالحكم، ص 141، ح 2510»
حضرت علي ـ عليه السّلام ـ فرمودند: اگر دوست دار خدا هستيد (و به او عشق مي ورزيد)، پس محبت دنيا را از قلبهايتان خارج سازيد.
10. قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ : كما انّ الشَّمسَ و القَمَرَ لا يجتمعانِ، كذلِكَ حبُّ اللهِ و حبُّ الدّنيا لا يجتمعان.
«تصنيف غررالحكم، ص 141، ح 2513»
حضرت علي ـ عليه السّلام ـ فرمودند: همانطور كه خورشيد و ماه با همديگر جمع نمي شوند، همچنين حب خداوند و حب دنيا با هم جمع نمي گردند.
11. قال الامام الصادق ـ عليه السّلام ـ : حبُّ اللهِ اِذا اضاءَ عَلي سرِّ عبدٍ اخلاهُ عَلي كلِّ شاغِلٍ و كلِّ ذكرٍِ سويَ اللهِ عند ظلمةٍ.
«بحارالانوار، ج 15، ص 79»
امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرمودند: حب خداوند زماني كه باطن و درون بنده اش را روشن نمايد او را از هر دل مشغولي و سرگرمي باز مي دارد و ياد غير خدا را در هر تاريكي اي از وي سلب مي كند.
12. قال رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ : قال الله تعالي لداود ـ عليه السّلام ـ : احبِبْني و حّبِّبني الي خَلقي. قالَ يا ربّ كيفَ اُحِبّّبكَ الي خلقِكَ؟ قالَ: اُذكرني بالحسن الجميل... .
«محجة البيضاء، ج 7، ص 254»
رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمودند: خداوند به حضرت داود ـ عليه السّلام ـ وحي فرمود: مرا دوست بدار و مرا محبوب خلقِ من ساز. حضرت داود عرض كرد: چگونه ترا محبوب خلق سازم؟ خداوند فرمود: به نزد آنان مرا به نيكي ياد كن و نعمت ها و احسان هائي را كه به آنها نموده ام بدانها يادآوري کن.
13. قال رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ : احبّوا اللهَ لِما يَغْدوكُمْ بهِ من نِعمةٍ و احبُّوني للهِ تعالي و احبّوا قَرابَتي لي.
«علل الشرايع، ص 600»
رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمودند: خداوند را به خاطر نعمت هائي كه به شما ارزاني داشته دوست بداريد و مرا به خاطر خداوند و خويشاوندانم را به خاطر من دوست بداريد.
14. قال الامام الصادق ـ عليه السّلام ـ : طَلَبْتُ حبَّ الله عزّوجلّ فَوَجدتُهُ في بُغضِ اهلِ المعاصيِ.
«مستدرك الوسائل، ج 12، ح 13810»
امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرمودند: حب و دوستي خداوند را جستجو نمودم و آنرا در دشمني با اهل گناه يافتم.
15. قال الامام الصادق ـ عليه السّلام ـ : قال الله تبارِكَ و تعالي ما تَحَبَّب الَيَّ عبدي باحبّ مِمّا افترضتُ عليه.
«الكافي، ج 2، ص 82»
امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرمودند: خداوند مي فرمايد هيچ بنده اي با چيزي بهتر از دوست داشتن و انجام فرائض و واجبات، با من اظهار دوستي نكرد.
16. قال الامام الصادق ـ عليه السّلام ـ : اذا تَخلّي المومِنُ من الدّنيا سَماو وَجَدَ حلاوَةَ حبِّ اللهِ و كان عندَ اهلِ الدّنيا كانّه قد خولِطَ.
«الكافي ج 2، ص 130»
امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرمودند: زماني كه انسان مؤمن خود را از محبت دنيا خالي مي نمايد آنگاه شيريني محبت پروردگارش را احساس مي كند و با اين كه در ميان اهل دنيا به سر مي برد اما گويا اختلال حواس پيدا کرده است (با آنها نيست).
17. قال رسول الله ـ صلي الله عليه و آله ـ : مَنْ اَحبَّ لقاءَ اللهِ، احبَّ اللهُ لقاءَهُ وَ مَنْ كَرِهَ لقاءَ اللهِ كَرِهَ اللهُ لقاءَه.
«بحارالانوار، ج 6، ص 133»
رسول اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمودند: كسي كه دوستدار ديدار و ملاقلات پروردگار است، خداوند نيز ملاقات با او را دوست دارد و كسي كه ديدار خدا در نظر او ناپسند است خداوند نيز ديدار او را ناپسند مي دارد.
18. قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ : اذا اكرمَ اللهُ عبداً لشَغَلَهُ بمحبَّتِهِ.
«تصنيف غررالحكم، ص 199، ح 3964»
حضرت علي ـ عليه السّلام ـ فرمودند: زماني كه خداوند بنده اي را اكرام نمايد او را به محبت و دوستي خودش مشغول مي سازد.
19. قال الامام الصادق ـ عليه السّلام ـ : فيما اوحي الله تعالي الي موسي ـ عليه السّلام ـ : كَذِبَ مَنْ زَعَم انّهُ يحبّني فاذا جَنَّهُ اللًّيلُ نام عَنّي، الَيسَ كلُّ محبٍّ يُحبُّ خلوَةَ حبيبِهِ؟.
«امالي شيخ صدوق، ص 292»
امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرمودند: خداوند در وحي به حضرت موسي ـ عليه السّلام ـ اينگونه فرمود: اي موسي كسي كه گمان مي كند مرا دوست دارد و هنگامي كه شب فرا مي رسد به خواب مي رود، دروغ مي گويد، آيا اين طور نيست كه دوست، عاشق و مشتاق خلوت با دوست خود است؟
20. قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ حين سَاَلَهُ اعرابيٌ عَن درجاتِ المُحبّين: أدني دَرَجاتِهم منِ استَصْغَرَ طاعَتَهُ و استعظَمَ ذنبَهُ... .
«مستدرك الوسائل، ج 1، ص 133»
حضرت علي ـ عليه السّلام ـ در جواب سوال شخصي كه از درجات محبين سوال كرد، فرمود: پائين ترين درجه آنها اين است كه عبادات خود را كوچك شمرده و گناهان خود را بزرگ مي شمرند و گمان مي كنند در دنيا كسي جز آنها مورد مواخذه و بازخواست قرار نمي گيرد. آن شخص وقتي كلام حضرت را شنيد بي هوش شد، بعد از اين كه به هوش آمد از حضرت پرسيد: آيا بالاتر از اين هم درجه اي است؟ حضرت فرمودند: بلي هفتاد درجه ديگر هست!.
21. قال الامام الصادق ـ عليه السّلام ـ : هل الدينُ الاّ الحبُّ؟ انّ اللهَ عزّوجلّ يقول: قُل ان كُنتم تُحبّونَ اللهَ فاتّبعوني يُحببكُم الله.
«الخصال، ص 21»
امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرمودند: آيا دين چيزي غير از حب و دوستي است؟ همانا خداوند عزوجل مي فرمايد: اي پيامبر به مردم بگو اگر مرا دوست مي داريد پس مرا اطاعت كنيد، پس آنگاه خدا شما را دوست خواهد داشت.
22. قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ : مَنْ احبَّ ان يعلَمَ كيفَ منزلَتُه عند الله فلينظُر كيف منزلةَ اللهِ عندَهُ... .
«جامع الاخبار، ص 505»
حضرت علي ـ عليه السّلام ـ فرمودند: كسي كه دوست دارد بداند جايگاه او در نزد خداوند چگونه است پس بايد ببيند خداوند در نزد او چه جايگاهي دارد پس هر انساني بين دو امر مخير گرديده، امر دنيا و آخرت، پس امر آخرت را بر دنيا كسي انتخاب مي كند كه خدا را دوست دارد و كسي كه اختيار مي كند امر دنيا را، پس او كسي است كه خداوند در نزد او جايگاهي ندارد.
23. فيما اوحي الله تعالي الي داود ـ عليه السّلام ـ : يا داود مَنْ احبَّ حبيباً صَدَّقَ قولَهُ وَ مَنْ رضي بِحَبيبٍ رَضيِ بفِعلِه و مَنْ وَثِقَ بِحَبيبٍ اِعتَمَدَ عليه وَ مَنِ اشتاقَ الي حبيبٍ جدَّ في السّيرِ اليهِ.
«عدة‌الداعي، ص 237»
خداوند به حضرت داود ـ عليه السّلام ـ وحي فرمود: اي داود، كسي كه دوستي را دوست دارد گفتار او را تصديق مي كند و كسي كه از دوستي با كسي خشنود است راضي به اعمال اوست و كسي كه به دوستي اطمينان دارد بر او اعتماد مي كند و كسي كه مشتاق ديدار دوست خود است براي رسيدن به او تلاش مي كند.
24. قال الامام علي ـ عليه السّلام ـ : القَلْبُ المُحِبّ للهِ يُحّب كثيراً النَّصَب لله و القَلبُ اللاهي عن الله يحّب الراحةَ... .
«تنبيه الخواطر، ص 87»
حضرت علي ـ عليه السّلام ـ فرمودند: قلبي كه دوستدار خداوند است، به خاطر او تحمل سختي هاي بسيار را دوست مي دارد و دلي كه حب خدا در آن نيست (و از خدا روگردان شده) دوستدار آسايش و راحتي است.
25. قال رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ : حبُّ الدّنيا و حبّ اللهِ لا يجتمعان في قلبٍ ابداً.
«تنبيه الخواطر، ج 2، ص 122»
رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمودند: حب و دوستي دنيا با حب خدا هرگز با هم در يك قلب جمع نمي شوند.
26. قال الامام السجاد ـ عليه السّلام ـ : اللّهم انّي اسئلك ان تملَاَء قلبي حُبّاً لكَ.
«بحارالانوار، ج 95، ص 93»
امام سجاد ـ عليه السّلام ـ در دعا اينگونه مي فرمودند: خداوندا قلب مرا از محبت به خودت سرشار نما.
27. قال رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ : اللّهم انّي اسئُلكَ حُبَّكَ و حُبَّ مَنْ يُحبُّكَ و العَمَل الذّي يبلّغُني حُبَّكَ، اللهمَّ اجْعَل حُبَّكَ احبُّ اليَّ من نَفسي و اهلي و الماءِ الباردِ.
«كنزالعمال، ج 2، ص 209»
رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ در مناجات با پروردگار اينگونه دعا مي كردند: خداوندا محبت خود و محبت دوستدارانت را از تو خواستارم، (خداوندا) عملي را به من ارزاني کن كه با آن به محبت تو دست يابم، خداوندا محبت و دوستي خودت را از دوست داشتن من نسبت به خودم و خانواده ام و آب خنك و گوارا، بيشتر و محبوبتر گردان.
28. قال رسول الله ـ صلي الله عليه و آله ـ : علامَةُ حبِّ اللهِ تعالي حبُّ ذكرِ اللهِ و علامَةُ بُغضِ اللهِ بُعض ذكرِِ الله.
«كنز العمال، ح 1776»
رسول اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمودند: نشانه حب و دوستي خداوند، حب و علاقه به ذكر و ياد خداست و نشانه بعض خداوند، بغض و تنفر از ياد حق مي باشد.
29. قال رسول الله ـ صلي الله عليه و آله ـ : اللّهم اجعَلْ حبَّكَ احبَّ الاشياء عندي ... و اقطع عنّي حاجاتِ الدّنيا بالشّوق الي لقائك.
«كنزل العمال، ح 3648»
رسول اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ در مناجات با پروردگار اينگونه دعا مي نمودند: خداوندا محبت خودت را دوست داشتني ترين چيزها در نزد من قرار بده ... و به واسطه شوق به ديدارت حاجات دنيا را از دل من بر كن.
