1. قال الامام علي - عليه السلام - : آفَةُ الإِيمَانِ الشِّرک.
«غرر الحکم، ح 3915»
امام علي - عليه السلام - فرمود: آفت ايمان، شرک است.
2. قالت فاطمة الزهراء - سلام الله عليها - : فَرَضَ (اللهُ) اَلإِيمَانَ تَطهِيراً مِنَ الشِّرک.
«بحار الأنوار، ج 6، ص 108»
حضرت زهرا - سلام الله عليها - فرمود: خداوند ايمان را براي پاک شدن از شرک، واجب نمود.
3. قال رسول الله - صلي الله عليه و آله - : إنَّ أخوَفَ مَا أخَافُ عَلَيکم اَلشِّرک الأصغَرُ، قَالُوا: وَمَا الشِّرک الأصغَرُ يَا رَسُولَاللهِ؟ قَالَ: هُوَ الرِّيَاءُ.
«بحار الأنوار، ج 72، ص 303»
پيامبر اکرم - صلي الله عليه و آله - فرمود: آنچه بيش از هر چيز ديگري بر شما مي ترسم شرک اصغر است، گفتند: اي پيغمبر خدا شرک اصغر چيست؟ حضرت فرمود: ريا.
4. قال الامام الصادق - عليه السلام - : مَن اِبتَدَعَ رَأياً فَأَحَبَّ عَلَيهِ أَو أَبغَضَ عَلَيهِ.
«الکافي، ج 2، ص 415»
امام صادق - عليه السلام - فرمود : درباره (کمترين حد شرک) فرمود: کسي که رأي و عقيده اي را بدعت گذارد و به آن حبّ و بغض ورزد.
5. قال الامام علي - عليه السلام - : اَلنِّفَاقُ أخُو الشِّرک.
«غرر الحکم، ح 483»
امام علي - عليه السلام - فرمود: نفاق، برادر شرک است.
6. قال الامام زين العابدين - عليه السلام - : اِعلَمُوا عِبَادَ اللهِ اِنَّ أَهلَ الشِّرک لا تُنصَبُ لَهُمُ المَوَازِينُ، وَ لا تُنشَرُ لَهُمُ الدَّوَاوِينُ، وَإنَّما يُحشَرُونَ إلي جَهَنَّمَ زُمَراً، وَإنَّمَا نَصبُ المَوَازِينِ وَ نَشرُ الدَّوَاوِينِ لأهلِ الإسلامِ.
«نور الثقلين، ج 4، ص 507»
امام سجّاد - عليه السلام - فرمود: اي بندگان خدا آگاه باشيد براي اهل شرک ترازوهاي اعمال قرار نخواهد گرفت و دفترهاي حساب و کتاب گسترده نمي شوند بلکه دسته جمعي به سوي جهنم فرستاده مي شوند و قرار دادن آن ترازوها و گستردن آن ديوان و دفترها براي اهل اسلام است.
7. قال الامام الصادق - عليه السلام - : يَقُولُ إبلِيسُ لِجُنُودِهِ: ألقُوا بَينَهُم الحَسَدَ وَالبَغيَ فَاِنَّهُمَا يَعدِلانِ عِندَ اللهِ الشِّرک.
«الکافي، ج 2، ص 327»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: ابليس به سربازان خود مي گويد: حسادت و ظلم را در ميان انسانها منتشر کنيد که اينها در نزد خدا با شرک برابرند.
8. قال الامام علي - عليه السلام - : اعلَمُوا أَنَّ يَسِيرَ الرِّيَاءِ شِرک.
«تحف العقول، ص 151»
امام علي - عليه السلام - فرمود: بدانيد که کمترينِ ريا، شرک به حساب مي آيد.
9. قال الامام الصادق - عليه السلام - : إنَّ الرَّجعَةَ لَيسَ بِعَامَّةٍ، وَهِيَ خَاصَّةٌ لا يَرجِعُ إلا مَن مَحَّضَ الإيمَانَ مَحضاً أو مَحَّضَ الشِّرک مَحضاً.
«بحار الأنوار، ج 53، ص 39»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: رجعت براي همه نيست بلکه اختصاص به عده خاصي دارد. رجعت نمي کند مگر کسي که ايمان خالص داشته باشد يا شرک خالص.
10. قال الامام علي - عليه السلام - : سَبَبُ الهَلاک اَلشِّرک.
«غرر الحکم، ح 5541»
امام علي - عليه السلام - فرمود: شرک، موجب هلاکت است.
11. قال رسول الله - صلي الله عليه و آله - : خَصلَتَانِ لَيسَ فَوقَهُمَا مِنَ البِرِّ شَئٌ: اَلإيمَان بِاللهِ وَالنَّفعُ لِعِبادِ اللهِ، وَخَصلَتَانِ لَيسَ فَوقَهُمَا مِنَ الشَّرِ شَئٌ: اَلشِّرک بِاللهِ وِالضُّرُّ لِعِبَادِ اللهِ.
«بحار الأنوار، ج 77، ص 137»
پيامبر اکرم - صلي الله عليه و آله - فرمود: دو خصلت است که هيچ خوبي اي بالاتر از آنها نيست يکي ايمان به خدا و ديگري نفع رساندن به بندگان خدا و دو ويژگي اند که از بديها چيزي بالاتر از آنها نيست يکي شرک ورزيدن به خدا و ديگري ضرر زدن به بندگان خدا.
12. قال الامام الصادق - عليه السلام - : إنَّ رَجُلاً مِن خَثعَمَ جَاءَ إلي النَّبي - صلي الله عليه و آله - قَالَ: أَيُّ الأعمَالِ أبغَضُ إلي اللهِ عَزَوَجَلَ؟ فَقَالَ: الشِّرک بِاللهِ، قَالَ: ثُمَّ مَاذَا؟ قَالَ: قَطِيعَةُ الرَّحِمِ، قَالَ: ثُمَّ مَاذَا؟ قَالَ: الأمرُ بِالمُنکرِ وَالنَّهيُ عَنِ المَعرُوفِ.
«الکافي، ج 2، ص 290»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: مردي از خثعم نزد پيغمبر - صلي الله عليه و آله - آمد و سوال نمود: کدام يک از اعمال بيشتر از همه مورد غضب خداست؟ پيامبر - صلي الله عليه و آله - فرمود: شرک به خدا، گفت: بعد از آن کدام عمل؟ فرمود: قطع صله رحم، گفت: سپس چه چيزي؟ فرمود: امر به بدي و نهي از خوبي.
13. قال رسول الله - صلي الله عليه و آله - : يَابنَ مَسعُودٍ! إِيَّاک أَن تُشرِک بِاللهِ طَرفَةَ عَينٍ وَإن نُشِرتَ بِالمِنشَارِ، أو قُطِعتَ، أَو صُلِبتَ، أو اُحرِقتَ بِالنَّارِ.
«مکارم الأخلاق، ج 2، ص 357»
پيامبر اکرم - صلي الله عليه و آله - فرمود: اي پسر مسعود! مبادا آني به خدا شرک ورزي حتي اگر اره شوي يا تکه تکه ات کنند يا به دارت آويزند و يا به آتشت سوزانند.
14. قال الامام علي - عليه السلام - : اَلظُّلمُ الَّذِي لا يُغفَرُ فَالشِّرک بِاللهِ، قَالَ اللهُ تَعَالي «إنَّ اللهَ لا يَغفِرُ أن يُشرَک بِهِ».
«نهج البلاغه، خطبه 176»
امام علي - عليه السلام - فرمود: آن ستمي که بخشوده نمي شود، شرک آوردن به خداست. خداي متعال فرموده است: خداوند شرک به خود را نمي بخشد.
15. قال الامام الصادق - عليه السلام - : لَو أَنَّ قَوماً عَبَدُوا اللهَ وَحدَهُ لا شَرِيک لَهُ، وَأقَامُوا الصَّلاةَ، وَآتَوُا الزَّکاةَ، وَحَجُّوا البَيتَ،وَصَامُوا شَهرَ رَمَضَانَ، ثُمَّ قَالُوا لِشَئٍ صَنَعَهُ اللهُ أو صَنَعَهُ النَّبِيُّ - صلي الله عليه و آله - : ألا صَنَعَ خِلافَ الَّذِي صَنَعَ؟ ... .
«الکافي، ج 2، ص 398»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: اگر مردمي خداي يگانه و بي شريك را بپرستند و نماز بخوانند و زکات بپردازند و حج بروند و ماه رمضان را روزه بگيرند ولي (از روي اعتراض) به چيزي که خداوند يا پيامبر - صلي الله عليه و آله - ساخته است، بگويند: چرا خلاف آن را نساخت؟ يا در دلشان چنين اعتراضي کنند (و به زبان نياورند)، به سبب آن مشرک شوند. امام آن گاه اين آيه را تلاوت کرد: «سوگند به پروردگارت که ايمان نياورده باشند مگر آن گاه که در اختلافات ميان خود تو را داور کنند و از داوري تو احساس دلتنگي نکنند و کاملاً تسليم باشند». امام صادق - عليه السلام - سپس فرمود: پس تسليم باشيد.
16. قال الامام الصادق - عليه السلام - في قوله تعالي «وَمَا يُؤمِنُ أَکثَرُهُم»: هُوَ الرَّجُلُ يَقُولُ: لَولا فُلانٌ لَهَلَکتُ، وَ لَولا فُلانٌ لَأَصَبتُ کذَا وَکذَا، وَلَولا فُلانٌ لَضَاعَ عَيَالي، ألا تَرَي أَنَّهُ قَد جَعَلَ للهِ شَرِيکاً في مُلکهِ ... .
«تفسير عياشي، ج 2، ص 200»
امام صادق - عليه السلام - درباره آيه «و بيشتر آنان به خدا ايمان نمي آورند»، فرمود: مانند اين که انسان بگويد: اگر فلاني نبود من از بين مي رفتم و اگر فلاني نبود چنين و چنان مي شدم و اگر فلاني نبود خانواده ام نابود مي شد؛ مگر نمي بيني که او با اين حرفها در ملک خدا برايش شريکي قائل شده که روزيش مي دهد و از او دفاع و دفع گرفتاري مي کند؟ راوي مي گويد: عرض کردم: پس بگويد: اگر خداوند به واسطه فلاني بر من منّت نمي نهاد از بين مي رفتم؟ فرمود: آري، (اينگونه گفتن) اشکالي ندارد.
17. قال الامام الصادق - عليه السلام - في قوله تعالي «وَ مَا يُؤمِنُ أَکثَرُهُم»: شِرک طَاعَةٍ وَ لَيسَ شِرک عِبَادَةٍ.
«الکافي، ج 2، ص 397»
امام صادق - عليه السلام - درباره آيه «و بيشتر آنان به خدا ايمان نمي آورند»، فرمود: منظور شرک در فرمانبري است نه شرک در عبادت.
18. قال الامام الصادق - عليه السلام - لَمَّا سُئِلَ عَن کونِ الشِّرک أَخفَي مِن دَبِيبِ النَّملِ في اللَّيلَةِ الظَّلمَاءِ عَلَي المَسحِالأسوَدِ؟: لا يَکونُ العَبدُ مُشرِکاً حَتَّي يُصَلِّي لِغَيرِ اللهِ، أو يَذبِحَ لِغَيرِ اللهِ، أو يَدعُوَ لِغَيرِ اللهِ عَزَوَجَلَ.
«الخصال، ص 136، ح 151»
هنگامي که از امام صادق - عليه السلام - درباره اين جمله که شرک نامحسوس تر از حرکت مورچه در شب تاريک بر روي گليمي سياه است، سؤال شد، فرمود: بنده مشرک نباشد مگر آن گاه که براي غير از خدا نماز خواند، يا براي غير خدا ذبح کند و يا به غير خداي عزوجل دعوت کند.
19. قال الامام الصادق - عليه السلام - في قَولِ النَّبِيِّ - صلي الله عليه و آله - : إنَّ الشِّرک أَخفَي مِن دَبِيبِ النَّملِ عَلَي صَفَاةٍسَودَاءَ في لَيلَةٍ ظلماءَ کانَ المُؤمِنُونَ يَسُبُّونَ مَا يَعبُدُ المُشرِکونَ مِن دُونِ اللهِ ... .
«بحار الأنوار، ج 72، ص 93»
امام صادق - عليه السلام - در مورد قول پيامبر اکرم - صلي الله عليه و آله - كه فرموده اند: همانا شرک نامحسوس تر از راه رفتن مورچه در يک شب تاريک بر روي تخته سنگي سياه است؛ فرمود: مؤمنان به معبودهاي مشرکان ناسزا مي گفتند و مشرکان نيز متقابلا به معبود مسلمانان دشنام مي دادند ... از اين رو براي آن که مشرکان به معبود مؤمنان ناسزا نگويند خداوند ايشان را از ناسزا گفتن به معبودهاي مشرکان نهي فرمود. بنابراين مؤمنان ندانسته به خدا شرک آورده بودند.
20. قال رسول الله - صلي الله عليه و آله - : لا تَستَضِيئُوا بِنَارِ المُشرِکينَ.
«المجازات النبويه، ص 268»
پيامبر اکرم - صلي الله عليه و آله - فرمود: از روشنايي آتش مشرکان استفاده نکنيد.
21. قال الامام الصادق - عليه السلام - في قوله تعالي «وَمَا يُؤمِنُ أَکثَرُهُم»: يُطِيعُ الشَّيطَانَ مِن حَيثُ لا يَعلَمُ فَيُشرِک.
«الکافي، ج 2، ص 397»
امام صادق - عليه السلام - درباره آيه «و بيشتر آنان به خدا ايمان نمي آورند»، فرمود: ندانسته از شيطان پيروي مي کند و بدين سان مشرک مي شود.
22. قال رسول الله - صلي الله عليه و آله - : إِيَّاک وَ مَا يُعتَذَرُ مِنهُ، فَإِنَّ فِيهِ الشِّرک الخَفِيُّ.
«بحار الأنوار، ج 78، ص 200»
پيامبر اکرم - صلي الله عليه و آله - فرمود: از کاري که موجب عذر خواهي مي شود بپرهيز؛ زيرا در آن شرک خفي است.
