قال الصادق عليه السلام :
ان العبد اذا كثرت ذنوبه و لم يكن عنده من العمل ما يكفرها ابتلاه بالحزن ليكفرها.(421)
اگر گناه بنده اى زياد شود، و عمل نيكى انجام نداده باشد كه آن گناه را محو و نابود گرداند، خداوند او را مبتلا به غم و غصه مى كند، تا موجب نابودى و آمرزش گناهان او گردد.
|
|
|
|
421- اصول كافى ، ج 2 ص 444. |