شكيبايى و صبر على (ع ) بر شهادت زهرا(س )

شهادت جانگداز حضرت زهرا(س ) و حوادث تلخ و شرايط سخت بعد از رحلت رسول خدا(ص )، براى على (ع ) بسيار جانفرسا و دشوار بود. هيچ چيزى نمى توانست اميرمؤ منان على (ع ) را در برابر آن حفظ كند جز صبر و استقامت . او در پرتو صبر و استقامت به زندگى خود ادامه داد و فرمود:
فرايت ان الصبر على هاتا احجى ، فصبرت و فى العين قذى و فى الحلق شجا
سرانجام ديدم صبر و شكيبايى به عقل و خرد نزديكتر است از آن رو صبر كردم با اينكه (بر اثر فشار حوادث تلخ ) همچون كسى بودم كه خاشاك چشمش را پر كرده و استخوان ، راه گلويش را گرفته است .(294)
نيز فرمود:
و صبرت من كظم الغيظ على امر من العلقم ، و الم للقلب من و خز الشفار:
و با فرو خوردن خشم ، رد امرى كه از خنظل تلخ ‌تر و از تيزى دم شمشير براى قلب دردناك تر بود، صبر نمودم .(295)

 

294-نهج البلاغه ، خطبه 3.
295-نهج البلاغه ، خطبه 217

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل: