على (ع ) همه اين رنج ها را براى خدا تحمل مى كرد و به نخلستان مى رفت و ناله مى كرد تا دشمن از آه و سوز او با خبر و بر اسلام جرى تر نشود و شنيديد كه زمانى بر سر چاه مى رفت و در آنجا درد دل مى كرد.
آن روز كه فاطمه (س ) از دنيا رفت و امام به دفنش پرداخت همه اسرا دل را در يك جمله كوتاه ، خطاب به پيامبر (ص ) فرمود: و ستنبئك بتظافر امتك على هضمها(283) اى رسول خدا (ص ) دخترت فاطمه (س ) به تو خبر خواهد داد كه امت تو بر خرد و نابود كردن او چگونه همدست شده اند، فاحفها السؤ ال و استخبرها الحال . از او در اين مورد سؤ ال كن و از او در اين زمينه خبر بگير.
فاطمه (س ) پس از وفات پيامبر در مورد رنج هاى على (ع ) در خطبه اى فرموده بود: او اين رنج ها را براى خدا مى كشيد و در آن خشنودى خدا و پيامبر را جستجو مى كرد.(284)
283-نهج البلاعه .
284-مناقب ج 2، ص 208.
