در كتاب روضة الواعظين (فتال نيشابورى ) آمده : اواخر شب حضرت على (ع ) همراه حسن ، حسين ، عمار، مقداد، عقيل ، زبير، ابوذر، سلمان و بريده و چند نفر از خواص بنى هاشم ، جنازه زهرا(س ) را از خانه بيرون آوردند و بر آن نماز خواندند و در نيمه هاى شب آن را به خاك سپردند، حضرت على (ع ) اطراف قبر حضرت زهرا(س ) هفت قبر ديگر ساخت تا قبر فاطمه (س ) شناخته نشود، در اين هنگام :
هاج به الحزن فارسل دموعه على خدّيه .
(غم و اندوه على (ع ) به هيجان در آمد، اشكهايش بر گونه هايش سرازير شد.).
آن گاه به قبر رسول خدا(ص ) رو كرده و گفت :
السّلام عليك يا رسول الله عنّى و عن ابنتك النّازلة فى جوارك و السّريعة اللّحاق بك ، قل يا رسول الله عن صفيّتك صبرى و رق عنها تجلدى ...
(سلام بر تو اى رسول خدا(ص ) از جانب من و دخترت كه هم اكنون در جوارت فرود آمده و به سرعت به تو پيوسته است ، اى رسول خدا! از فراق دختر برگزيده و پاكت ، پيمانه صبرم لبريز شده و طاقتم از دست رفته است ... انّا لله و انا اليه راجعون .(281)
281-بيت الاحزان ص 155 و 154، نهج البلاغه خطبه 202.
