هنگامى كه فاطمه (س ) در بستر رحلت قرار گرفت و به على (ع ) وصيت كرد: جريان زندگى او را مخفى بدارد، و بيمارى شديد او را به هيچ كس اطلاع ندهد.
امام على (ع ) طبق وصيت او عمل كرد.
على (ع ) به تنهايى از فاطمه (س ) پرستارى مى كرد، و اسماء بنت عميس (كه آن وقت همسر ابوبكر بود) در پنهانى ، على (ع ) را در پرستارى فاطمه (س ) كمك مى نمود، تا وصيت زهرا(س ) (در مخفى داشتن بيمارى ) حفظ شود. و پيامبر (ص ) به اين بيمارى خبر داده بود، چنان كه به ظلم هايى كه بر او وارد شد. خبر داده بود.
سپس درد شديد بيمارى بر فاطمه (س ) چيره شد، خداوند (در عالم معنى ) حضرت مريم (س ) را فرستاد تا از فاطمه (س ) پرستارى كند و با او ماءنوس باشد...
