سمرة بن جندب ، از پول پرستان پست زمان معاويه بود، معاويه صد هزار درهم به او داد، تا در ميان مردم ، حديثى ، پيش خود ببافد، و به دروغ آيه اى كه در شاءن على (ع ) است بگويد: (در شاءن ابن ملجم ، قاتل على (ع ) است ).
او در ميان جميعت آمد و گفت : اين آيه (204 سوره بقره ) در مورد على (ع ) نازل شده است ، و آن آيه اين است :
و من الناس من يعجبك قوله فى الحيوة الدنيا و يشهد الله على ما فى قلبه و هو الد الخصام
(و بعضى از مردم كسانى هستند كه گفتار آنها در زندگى دنيا مايه اعجاب تو مى شود، و خداوند بر آن چه در دل (پنهان مى دارند) گواه است ، در حالى كه آنان سرسخت ترين دشمنانند).
اما (آيه 207 بقره ): و من الناس من يشرى نفسه ابتغاء مرضاة الله ...:(و بعضى از مردم ، جان خود را براى خوشنودى خدا مى فروشند...) در شاءن (ابن ملجم ) نازل شده است ).
معاويه ، باز صد هزار درهم براى او فرستاد، او به خاطر كمى آن ، نپذيرفت ، تا چهار صد هزار درهم براى او فرستاد آن گاه قبول كرد. (225)
225- ناسخ التواريخ حضرت على (ع )، ج 5، ص 218.
