محدث قمى (ره ) در تتمة المنتهى مى نويسد: سيداسمعيل حميرى مردى جليل القدر و عظيم المنزله و از مادحين اهل بيت (ع ) است ، سابقه ندارد احدى از اصحاب ائمه (ع ) مانند سيد حميرى نشر فضايل اميرالمؤ منين (ع ) و اهل بيت طاهرين (ع ) را نموده باشد.
علامه محترم حضرت حجت الاسلام جناب آقاى امينى در جلد دوم الغدير ص 222 در فضيلت و مقام سيد روايتى نقل مى كند كه مضمونش اين است .
حضرت رضا (ع ) فرمود: در خواب ديدم نردبانى داراى صد پله در محلى گذاشته شده از آن بالا رفتم وقتى به آخر نردبان رسيدم وارد قبه سبزى شدم كه خمسه طيبه (ع ) در آنجا نشسته بودند مردى در مقابل ايشان ايستاده بود و اين قصيده را مى خواند.
| لام عمر و باللوى مربع |
| طامسة اعلامها بلقع (211) |
| وراية يقدمها حيدر |
| و وجهه كالشمس اذ تطلع |
| قالوا له لو شئت اعلمتنا |
| الى من الغاية و المفزع |
مردم گفتند: خوب است براى ما تعيين كنى پس از تو پناهگاه و دادرس كيست ؟ پيغمبر (ص ) دست ها را بلند كرده فرمود: (الهى انت الشاهد على و عليهم انى اعلمتهم ان الغاية و المفزع على ابن ابى طالب ) (خدايا تو بر من و آنها گواهى كه اعلام كردم به ايشان پناه و فريادرس على ابن ابى طالب است ) اشاره نمود، به اميرالمؤ منين (ع ) چون سيد از خواندن قصيده فارغ شد. حضرت رسول (ص ) به من فرمود: على ابن موسى اين قصيده را حفظ كن و امر نما شيعيان ما را به حفظ آن بگو هر كه آن را حفظ كند و به خواندنش مداومت داشته باشد، بهشت را براى او در عهده مى گيريم . برايم تكرار نمود تا حفظ كردم .
211- روضات الجنات ، ص 271، ج 12، بحار، ص 72، تمام قصيده در ص 219 الغدير، ج 2 ذكر شده .
