دعا معراج مومنین و راه زندگی - 40
ذكر خداى متعال امرى است كه قرآن در بسيارى از آيات خود بر آن تأكيدمىورزد:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِيراً سوره احزاب، آيه 41
"اى كسانى كه ايمان آورديد، خدا را بسيار ذكر كنيد."
...وَاذْكُرُوهُ كَمَا هَدَاكُمْ... سوره بقره، آيه 198)
"او را ذكر كنيد همانگونه كه او شما را هدايت كرد."
ذكر در ميان بنده و خداوند متبادل مىشود، پس وقتى كه انسان خدا را به يادآوَرَد و ذكر كند، خدا نيز او را ذكر مىكند.
فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ سوره بقره، آيه 152)
"مرا ذكر كنيد تا شما را ذكر كنم و مرا شكر كنيد و كفران مورزيد."
حكمت ذكر از آنجاست كه ذكر، دانه دوستى خدا را در دل انسان مىكاردوبه آن اكتفا نمىكند كه انسان فقط خدا را بشناسد، بلكه بايد او را دوست بداردوزمانى كه بنده به مرحله دوستى خدا رسيد و دلش را به محبّت او آباد كرد. طاعات به دو نشان مزيّن مى شوند:
1 - طاعات داراى محتوايى حقيقى خواهند شد، پس نماز معراج انسانمىشود و روزه براى او صبر و ياور در برابر دشواريهاى زندگى و همه طاعات از اينحالت كه پوستهاى بى محتوا باشند مىگذرند و داراى معنى و محتوا مىشوند.
2 - طاعات به شكلى طبيعى از اعضاى انسان جارى مىشوند همانگونه كهسيل از بلندى؛ در حديث آمده است كه پيامبرصلى الله عليه وآله پيش از وقت، براى نماز برزمين مىنشست و سپس در جستجوى نشانههاى وقت نماز به آسمان مىنگريستو زمانى كه وقت شرعى فرا مىرسيد مىگفت: "اى بلال ما را با نماز آرامش ده."
زمانى كه پيامبر با خدايش و عده و قرارى دارد، بىصبرانه انتظار آن رامىكشد تا آن زمان فرارسد و مىفرمود: بلال اذان بگو. عاشق، اينچنين مشتاقطاعت خدا مىشود و نيز آسايش و خوشبختى خود را در اجابت نداى "رب"مىبيند.
هنگاميكه بنده، خداوند را دوست مىدارد، خداوند نيز او را دوستمىدارد و زمانى كه خدا كسى را دوست داشت، فرشتگان و اولياء اللَّه او را دوستمىدارند و همچنين سنگها در زمين، آبها در دريا، هوا در آسمان و همه طبيعتدوستش خواهند داشت و بدين گونه در محفلى از انس و عشق زندگى خواهد كردودر هستى همچون عضوى محبوب از خانوادهاى يگانه، نه همچون عضوى ناجورو تنها، بسر خواهد برد. دعايى كه شامل ذكر خداست باعث ايجاد چنين دوستىوعشقى، در دلها مىشود.
منبع : دعا معراج مومنین و راه زندگی
نویسنده : آیت الله محمّدتقى المدرسى