آقا محمد, شمعدار حرم عسكريين (ع ) در سامرا مى گويد: مردى از اهل سنت سامرا, به نام مصطفى الحمود در لباس خدام حرم بود و شغلى جزآزردن زوار و گـرفتن اموال آنها به هر حيله و مكرى نداشت و اكثر اوقات در سرداب مقدس بود و پشت پنجره نـاصـر عـبـاسـى , حاضر مى شد.
او بيشتر زيارات را از حفظداشت و هر كس وارد آن مكان شريف مـى شد و شروع به زيارت مى كرد, او را ازحالت زيارت و حضور قلب مى انداخت و پيوسته خواننده را مـتـوجـه غـلطهايى كه معمولا افراد در زيارات و ادعيه دارند, مى كرد و با اين كار باعث از بين رفتن حضورقلبشان مى شد.
شـبـى در عـالم رؤيا حضرت حجت (ع ) را ديد كه به او مى فرمايند: تا كى زوار مرااذيت مى كنى و نمى گذارى زيارت بخوانند؟ تو چه كار دارى كه در اين مسائل دخالت مى كنى ؟ آنها و آنچه را كه مى گويند, به حال خود واگذار.
در ايـن جـا آن خـبـيث از خواب بيدار شد, اما هر دو گوشش را خداوند كر نموده بود وپس از آن ديـگـر چـيـزى نـمـى شـنـيـد و زوار آسـوده شـدنـد و بـه هـمين حالت بود تا به اسلاف خويش پيوست
منبع :کتاب کرامات امام مهدی (عج) یا خلاصه العبقری الحسان
