قال الله تبارك و تعالى
يابن ادم كن سخياً فان السخاء من حسن اليقين و اليقين من الايمان و الايمان من الجنة
يابن ادم اياك و البخل فان البخل من الكفر و الكفر من النار
يابن ادم اتقوا من دعوة المظلومين و لو لا انى احب الصفح و المغفرة لما ابتليت ادم بالذنب ثم رددته الى الجنة
يابن ادم لو لا ان العفو احب شيىء عندى لما ابتليت احد بالذنب
يابن ادم اعطيتك الايمان و المعرفة عن غير سؤال و تضرع فكيف ابخل عليك بالجنة و الغفرة مع سؤالك و تضرعك
يابن ادم اذا اعتصم لى عبد هديته و اذا توكل على كفيته و اذا توكل على غيرى قطعته اسباب السموات و الارض
يابن ادم لا تدع صلوة الضحى فان لمصليها يدعوا ما طلعت عليه الشمس
يابن ادم ضيعت امرى و ركبت معصيتى فمن الذى يمنعك من عذابى يوم القيامة
اى فرزند آدم سخاوتمند باش كه سخاوت از زيبايى يقين است، و يقين از ايمان، و ايمان از بهشت است.
اى فرزند آدم بپرهيز از خساست كه خساست از كفر است، و كفر از دوزخ مىباشد.
اى فرزند آدم بپرهيز از فرياد ستمديدگان و اگر نبود كه من چشمىپوشى و آمرزش را دوست مىداشتم هيچگاه آدم را با گناه آزمايش نمىكردم تا دوباره او را به بهشت بازگردانم.
اى فرزند آدم ايمان اگر نبود كه گذشت در نزد من بهترين چيز است هيچگاه كسى را با گناه نمىآزمودم.
اى فرزند آدم ايمان و معرفت را بدون درخواست و زارى به تو بخشيدم پس چگونه با وجود درخواست و زاريت از بخشش بهشت و آمرزش به تو بخل ورزم
اى فرزند آدم چون بندهاى به من تمسك جويد او را هدايت كنم و چون امر خويش را به من واگذارد او را كفايت كنم، و اگر به ديگرى واگذارد رشتههاى امر او را در آسمانها و زمين از هم بگسلم.
اى فرزند آدم نماز نيمروز را رها مكن كه براى نمازگزار آن هر آنچه آفتاب بر آن مىتابد دعا مىكند.
اى فرزند آدم فرمان مرا پايمال نمودى و گرفتار معصيت من شدى، پس چه كسى است كه فرداى قيامت تو را از عذاب من برهاند؟!
