(((يا أحمد! هل تدرى متى يكون لى العبد عابداً؟
قال: لا يا رب!
قال: اذا اجتمع فيه سبع خصال. ورع يحجزه عن المحارم، و صمت يكفه عما لا يعنيه، و خوف يزداد كل يوم من بكائه، و حياء يستحيى منى فى الخلاء، و أكل ما لا بد منه، و يبغض الدنيا لبغضى لها، و يحب الأخيار لحبى لهم.)))
ترجمه :
اى احمد! آيا مىدانى كه چه هنگام بنده من، بنده واقعى و عابد راستين محسوب مىشود؟
عرض كرد: خير اى پروردگار من.
فرمود: وقتى كه هفت خصلت در او جمع گردد، شايسته اين نام خواهد شد:
1 - تقوايى كه او را از محرمات حفظ كند.
2 - سكوتى كه او را از حرف بيهوده مهار كند.
3 - ترسى كه هر روز به واسطه آن گريهاش افزون گردد.
4 - حيايى كه در خلوت از من شرم بنمايد.
5 - خوردن به اندازهاى كه رفع نياز او شود.
6 - كينه نسبت به دنيا به جهت آن كه من نسبت به آن كينه دارم.
7 - عشق به خوبان به دليل آن كه من به آنها عشق مىورزم.
