(((يا أحمد! ليس شىء من العبادة أحب الى من الصمت و الصوم. فمن صام و لم يحفظ لسانه كان كمن قام و لم يقرأ فى صلاته فأعطيه أجر القيام و لم أعطه أجر العابدين.)))
ترجمه :
اى احمد! هيچ عبادتى نزد من از سكوت و روزه محبوبتر نيست. پس هر كس كه روزه بگيرد و زبان خود را حفظ نكند مثل كسى است كه به نماز بايستد ولى چيزى نخواند. پس به چنين نمازگزارى فقط پاداش بپاخاستن او را مىدهم ولى پاداش عبادت كنندگان را به وى نخواهم داد.(34)
34 - در نتيجه به روزهدارى كه زبان خود را حفظ نمىكند، پاداش گرسنگى و تشنگى را مىدهد ولى پاداش روزهدار واقعى را - كه به وصف نمىگنجد - عطا نمىكند.
