حدیث اوصاف عاشقان حق‏

(((يا أحمد! ليس كل من قال أحب الله أحبنى حتى يأخذ قوتاً و يلبس دوناً و ينام سجوداً و يطيل قياماً و يلزم صمتاً و يتوكل على و يبكى كثيراً و يقل ضحكاً و يخالف هواه و يتخذ المسجد بيتاً و العلم صاحباً و الزهد جليساً و العلماء أحباء رفقاء و يطلب رضاى و يفر من العاصين فراراً و يشغل بذكرى اشتغالاً و يكثر التسبيح دائماً و يكون بالعهد صادقاً و بالوعد وافياً و يكون قلبه طاهراً و فى الصلاة ذاكياً و فى الفرائض مجتهداً و فيما عندى من الثواب راغباً و من عذابى راهباً و لأحبائى قريباً و جليساً.)))

ترجمه :

اى احمد! هر كس كه ادعاى عشق و محبت من بكند اين طور نيست كه عاشق من باشد.

كسى عاشق من است كه: غذايش اندك، لباسش خشن و خوابش در حال سجده‏(35) و نمازش و طولانى باشد و همواره سكوت پيشه كند و بر من توكل بنمايد و گريه زياد و خنده كم بكند و با هوس مخالفت كند و مسجد را به عنوان خانه خود و دانش را رفيق خود انتخاب كند، و در طلب رضاى من باشد و از تبهكاران دورى گزيند و به ياد و ذكر من مشغول و همواره در حال تسبيح و قلبش پاك و در نماز ملتهب و برافروخته و در انجام واجبات كوشا و نسبت به پاداشى كه نزد من است راغب و مايل و از عذاب من هراسناك و با عاشقان من نزديك و همنشين باشد.

 

35 - يعنى سجده را آنقدر طول بدهد تا خواب برود يا خواب او به اندازه يك سجده باشد كه تشويق به كم خوابى و برحذر داشتن از پرخوابى است كه در بخشهاى ديگر نيز به آن اشاره شد.

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل: