خليفه در دوران جاهليت
ما توجهى به حالات ايشان قبل از اسلام نمى كنيم چون «الاسلام يجب ما قبله» بنابراين ما قول عكرمه را كه مى گويد: ابوبكر با ابى بن خلف و غير او از مشركين قمار بازى مى كرد را ناديده مى گيريم.(10)
و همچنين غمض نظر مى كنيم از قول ابن عباس كه مى گويد: مردم در دوران جاهليت بر سر اموال و حتى زنان خود قمار مى كردند، و جصاص (متوفى 371) در ذيل عبارت مى گويد: ابوبكر نيز از جمله قمار بازان آن دوره بود. (11) و همچنين شرابخورى خليفه را كه از اوصاف و ملكات بارز خليفه بود، ناديده مى گيريم.
«خليفه بعد از اسلام»تاريخ نويسان نقل مى كنند يكبار ابوبكر شراب خورد و مست شد، و اين شعر را خواند:
تحيى ام بكر بالسلام
و هل لى بعد قومك من سلام؟
اى مادر بكر! درودى توام با صلح و آرامش بر تو باد، آيا مى پندارى پس از كشته شدن بستگان تو (كشته شدگان جنگ بدر) براى من آسايشى مانده است.
زمانيكه اين خبر به گوش پيامبر رسيد حضرت در حاليكه جامه اش به زمين كشيده مى شد، نزد ابوبكر رفت و او را با عمر يافت، پيامبر با چهره برافروخته و سرخ شده به ابوبكر نگاه كرد ابوبكر گفت: از غضب رسول خدا به خداوند پناه مى برم»(12)
اين روايت را بعض علماى اهل سنت نقل كرده اند، ولى براى حفظ آبروى خليفه روايت را تحريف كرده و نوشته اند اين قضيه در زمان جاهليت بوده است. غافل از اينكه در اين روايت ابوبكر پيامبر را «رسول خدا» خطاب مى كند چطور ممكن است اين واقعه در زمان جاهليت اتفاق افتاده باشد.
و ثانيا شعرى كه ابوبكر مى خواند در مورد گشتگان بدر است پر واضح است كه اين واقعه (مست شدن ابوبكر) بعد از جنگ بدر بوده است.
و ثالثا اگر اين قضيه قبل از تحريم شراب بوده باشد، چگونه پيامبر متعرض شراب خورى آنها مى شود.
و رابعا شراب خوارى خليفه منحصر به اين مورد نمى باشد در كتب تاريخ است كه در سال فتح مكه مجلس ميگسارى كه در خانه ابوطلحه پسر سهل بود 11 نفر شركت داشتند و انس جوان 18 ساله ساقى قوم بود، جناب ابوبكر و عمر هم جزء آن 10 يا 11 نفر بودند.»(13)
پی نوشت ها
(10)كشف الغمه، امام شعرانى 2/154
(11)احكام القرآن ج 1/388
(12)الاصابة ج 4/23
(13)فتح البارى 10/30 الغدير ج 7 ص 100 مسند احمد 3/227، 181 تفسير طبرى 7/14
