حديث : 1
ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله حدثنى احمد بن الحسين بن سعيد عن عثمان بن عيسى عن بعض اصحابه عن ابى عبدالله عليه السلام قال ما خلق الله خلقا الا جعل له فى الجنه منزلا و فى النار منزلا فاذا سكن اهل الجنه الجنه و اهل النار النار نادى مناد يا اهل الجنه اشرفوا فيشرفون على النار و ترفع لهم منازلهم فى النار ثم يقال لهم هذه منازلكم التى لو عصيتم ربكم دخلتموها فلو ان احدا مات فرحا لمات اهل الجنه ذلك اليوم فرحا بما صرف عنهم من العذاب ثم ينادون يا معاشر اهل النار ارفعوا رووسكم فانظروا الى منازلكم فى الجنه فيرفعون رووسهم فينظرون الى منازلهم فى الجنه ما فيها من النعيم فيقال لهم هذه منازلكم التى لو اطعتم ربكم دخلتموها قال فلو ان احدا مات حزنا لمات اهل النار تعالى ((اولئك هم الوارثون * الذين يرثون الفردوس هم فيها خالدون )).
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: خداوند كسى را خلق ننموده ، مگر اين كه منزلى در بهشت و منزلى در جهنم براى او آفريده است . هنگامى كه بهشتيان در بهشت و جهنميان در جهنم ساكن شدند، منادى صدا مى زند: اى بهشتيان به پايين بنگريد. و آنان از بالا به پايين نگاه كرده و منازل خود را در جهنم مى بينند. آنگاه به آنها مى گويند اين منازل شماست كه اگر از خداى خود نافرمانى مى كرديد، وارد آن مى شديد اين منازل شماست كه اگر از خداى خود نافرمانى مى كرديد، وارد آن مى شديد. و اگر كسى از خوشحالى بميرد، بهشتيان نيز در آن هنگام از خوشحالى برطرف شدن عذاب از آنها مى ميرند. آنگاه صدا مى زند: اى جهنميان به بالاى سر خود بنگريد و منازل خود را در بهشت ببينيد. آنان سر بلند كرده و منازل خود در بهشت و نعمتهاى در آن را مى بينند. به آنان مى گويد: اين منازل شمادر بهشت است كه اگر از خداوند فرمانبردارى مى كرديد. وارد آن مى شديد. و اگر كسى از اندوه بميرد. جهنميان نيز در اين هنگام از اندوه مى ميرند. و بدين ترتيب ، منازل اينان به آنان و منازل آنان به اينان مى رسد و اين همان چيزى است كه اين آيه قرآن مى فرمايد: ((فقط آنان وارثانند. كسانى كه بهشت را به ارث برده و در آن جاويد هستند.)) (157).
