مجازات رياكار

حديث : 1
ابى رحمه الله قال حدثنى عبدالله بن جعفر عن هارون بن مسلم عن مسعده بن زياد عن جعفربن محمد عن ابيه عليهماالسلام ان رسول الله صلى الله عليه و آله سئل فبم النجاه غدا قال انما النجاه فى ان لا تخادعوا الله فيخدعكم فانه من يخادع الله يخدعه و ينزع من الايمان و نفسه يخدع لو يشعر قيل له فكيف يخادع الله قال : يعمل بما امر الله عزوجل ثم يريد به غيره فاتقوا الله فى الرياء فانه شرك بالله ان المرائى يدعى يوم القيامه باربعه اسماء يا كافر يا فاجر يا غادر يا خاسر حبط عملك و بطل اجرك و لا خلاق لك اليوم فالتمس اجرك ممن كنت تعمل له .
ترجمه :

1. امام صادق عليه السلام از پدرش عليه السلام روايت مى نمايد كه از رسول صلى الله عليه و آله پرسيدند: فردا (قيامت ) عامل نجات چيست ؟ فرمودند: نجات فقط در اين است كه با خداوند خدعه نكنيد تا خداوند هم با شما خدعه نكند. زيرا بدون شك كسى كه با خدا خدعه كند، خود فرهنگ شهادت نيز با او خدعه نموده و روح ايمان را از او مى گيرد. و اگر بفهمد درحقيقت با خودش خدعه نموده است . پرسيدند: انسان چگونه باخداوند خدعه مى كند؟ فرمودند: كارى را كه خداوند عزوجل دستور داده انجام ميدهد، ولى بخاطر غير خدا. از خدا بترسيد بخاطر ريا كه قطعا ريا شرك به خداست . بدون شك رياكار را در روز قيامت با چهار اسم صدا مى زنند: اى كافر ! اى فاسد ! اى حيله گر ! اى زيانكار ! عملت باطل شد، پاداشت از ميان رفت ، و امروز هيچ ثوابى ندارى ، پاداشت را از همان كسانى بخواه كه برايشان كار مى كردى .

حديث : 2
و بهذاالاسناد عن جعفر عن ابيه عليهماالسلام ان الله عزوجل انزل كتابا من كتبه على نبى من الانبياء و فيه ان يكون خلق من خلقى يختتلون الدنيا بالدين يلبسون مسوك الضان على قلوب كقلوب الذئاب اشد مراره من الصبر و السنتهم احلى من العسل و اعمالهم الباطنه انتن من الجيف فبى يغترون ام آياى يخادعون ام على يجترئون فبعزتى حلفت لا بعثن عليهم
فتنه تطا فى خطامها حتى تبلغ اطراف الارض تترك الحكيم منها حيران فيها راى ذى الراى و حكمه الحكيم البسهم شيعا و اذيق بعضهم باس بعض انتقم من اعدائى باعدائى فلا ابالى .
ترجمه :
2. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايد كه پدرش عليه السلام فرمودند: در يكى از كتابهايى كه خداوند عزوجل بر يكى از پيامبران نازل نموده ، آمده است : عده اى از مخلوقاتم دين را وسيله رسيدن به دنيا قرار داده و باداشتن دلهايى چون دل گرگ ، پوست گوسفند به تن كرده اند، از صبر (شيره درختى بنام صبر زرد) تلخترند، ولى زبانشان شيرينتر از عسل است ؛ اعمال باطنى آنان (هر عملى قلبى مثل ايمان ، نيت ...) و بدبوتر از مردار است ؛ آيا (ايشان ) فريب رحمت مرا خورده اند، با من نيرنگ مى كنند، يا بر من جرى شده اند ! به عزت خود سوگند ياد كرده ام كه بدون ترديد و حتما آنان را گرفتار فتنه افسار گسيخته اى سازم كه به سرتاسر زمين كشيده شود؛ چنان فتنه اى كه حكيم را واگذاشته و راى صاحبنظران و دانش دانشمندان در آن فرو ماند؛ آنان را متفرق نموده و بوسيله يكديگر آزارشان مى دهم . بوسيله دشمنانم از دشمنانم انتقام مى گيرم و برايم اهميتى ندارد. و نيز برايم اهميتى ندارد كه همه آنها را عذاب نمايم .